دعای فرج اقا امام زمان

 

انواع خیار

خیار، گیاهی یک ساله و گلدار، بومیِ جنوب آسیاست و برای نخستین بار ۳۰۰۰ سال پیش در هندوستان کشت شده است. مصریان باستان و رومی ها، به خیار علاقه بسیاری داشته و اغلب از آن در رژیم غذایی خود استفاده می‌کردند. علاوه بر مصرف خوراکی، رومی ها از خیار برای درمان گزش عقرب و دور کردن طالع بد، استفاده می‌کردند. امروزه چین، با تولید سالیانه ۴۰ ملیون تن خیار، بزرگترین کشور تولید کننده در جهان است و بیش از ۶۰ درصد کل خیار مصرفی دنیا را تامین میکند.

خیار از جمله گیاهانی که آن را به صورت خام مصرف می کنند. خیار از خانواده کدوییان به حساب می آید. خیار دارای گونه‌های مختلفی است که رنگ آن می تواند سفید، سبز، قرمز، نارنجی و… باشد.

خیار از جمله گیاهان گلدار، دولپه‌ای و دارای ریشه‌ای نسبتاً سطحی می باشد.خیار از لحاظ نحوه کاشت به سه نوع درختی، بوته ای و گلخانه ای تقسیم می شود.

انواع خیار:

در این مقاله قصد داریم شما را با انواع خیار آشنا کنیم.

خیار سبز:

از رایج‌ترین نوع خیار همان خیار سبز می‌باشد که با نام‌های گوناگونی همچون خیار بادرنگ، حیارزه، فلوموس و… شناخته می شود. طبع خیار سرد و تر است و دارای مواد مغذی و آنتی اکسیدان می باشد.

خیار سبز

خیار چنبر معمولی:

خیار چنبر خیاری است باریک و دراز که گاها ارتفاع آن به نیم تا یک متر نیز می رسد. کم عطر تر نسبت به خیار سبز است. میوه خیار چنبر دارای رنگ سبز روشن و راه‌راه می باشد. خیار چنبر دارای خواص درمانی نیز می باشد. خیار چنبر ضد سرطان و ضد صفرا است و فشارخون را پایین می‌آورد.

خیار چنبر معمولی

خیار ارمنی (Armenian):

خیار ارمنی یا “خربزه ماری” (snake melons)، سبزی‌ای بلند و پیچیده با رنگ سبز تیره است. پوستی نازک و راه راه به رنگ سبز کم رنگ دارد که با رسیدن و بالغ شدن، به رنگ زرد تبدیل شده، و عطر و بویی عالی و طعم بسیار ملایمی دارد.

خیار چنبر ارمنی گیاهی یکساله و بالارونده است که طول این گیاه گاها به سه متر نیز می رسد. خیار چنبر ارمنی دارای برگ هایی گرد سه تا پنج لوپی و ساقه ای گوشدار می باشد. برداشت خیار ارمنی براساس اندازه صورت می گیرد و زمانی که این نوع خیار به حد معینی برسد برداشت می شود. نحوه کاشتن خیار چنبر ارمنی از طریق بذر و نشاء می باشد.

خیار ارمنی

خیار بیتر ملون یا کارلا:

این نوع خیار در رنگ ها و گونه‌های مختلفی تولید و عرضه می شود. کارلا گیاهی گرمسیری و نیمه گرمسیر است. بر روی سطح این نوع خیار برجستگی‌هایی وجود دارد که آن را از سایر خیارها جدا می‌کنند.

خیار بیتر ملون

خیار خسیب پرگل هندی:

این نوع خیار گلخانه‌های و پر گل دارای میوه‌ای کشیده و شیاردار می‌باشد. دارای برگ های پهن به رنگ سبز می باشد و میوه گیاه سبز متمایل به روشن است.

خیار خسیب پرگل هندی

خیار لیمویی (Lemon Cucumbers):

همانطور که از نام آن پیداست، خیارهای لیمویی، رنگی لیمویی مایل به زرد دارند و بسیار شبیه به لیمو هستند. خیار لیمویی، ترد است و طعمی شیرین دارد و یک خیار است، نه یک لیمو و تنها به دلیل شکل ظاهری و رنگ‌اش، خیار لیمویی خوانده می‌شود.

خیار لیمویی شیرین بوده و فاقد قسمت­ های تلخ موجود در اکثر خیارها است. این نوع خیار پوسته نازک و دانه ­های نرم و طعم­دار دارد. خیار لیمویی خام بسیار خوشمزه بوده و در سالادها استفاده می­شود. همچنین، می­توان از آن برای تهیه ترشی خوشمزه نیز استفاده کرد.

خیار لیمویی

خیار شاخدار آفریقایی:

خیار خالدار آفریقایی در رنگ های مختلفی همچون سفید، نارنجی و… تولید و عرضه می شود. گیاهی یک ساله و رونده است.

خیار شاخدار آفریقایی

خیار خالدار:

همان طور که اسمش پیداست نوعی خیار خالدار می‌باشد که در رنگ های سفید و سبز کشت می‌شود.

خیار خالدار

خیار خار پشت یا جوجه تیغی:

این گیاه بیشتر گیاهی زینتی، کمیاب می‌باشد و دارای میوه ای به رنگ سبز همچون کیوی است زمانی که این میوه به طور کامل برسد به شکل زرد در می‌آید.

خیار خار پشت یا جوجه تیغی

خیار مشک:

از خانواده کدوییان است رشد سریعی دارد. دارای میوه‌ای خوشمزه و شیرین می‌باشد. گیاهی چند ساله و علفی است.

خیار مشک

خیار گرد ایتالیایی:

خیار گرد ایتالیایی خیاری کوچک، گرد، سبز یک دست و دارای بوی مطبوعی میباشد. این یک خیار طعم دار و شیرین است دارای موادی برای هضم بهتر غذا میباشد. مناسب برای تازه خوری میباشد.

خیار گرد ایتالیایی

خیار مکزیکی:

خیار مکزیکی یا هندو انه مکزیکی و یا هندو انه مینیاتوری هم نامیده می شود. اندازه میوه آن 2 تا 5 سانتی متر میباشد. مناسب برای تازه خوری و ترشی میباشد.

خیار مکزیکی

خیار سیب سبز ریچارد:

خیار سیب سبز ریچارد کروی سبز و با طعم عالی میباشد. اندازه میوه آن 5 تا8 سانتی متر میباشد. مناسب برای تازه خوری و ترشی میباشد.

خیار سیب سبز ریچارد

خیار سفید تایلندی:

خیار سفید تایلندی خیاری متوسط، تپل، سفید و دارای بوی مطبوعی میباشد. این یک خیار طعم دار است که دارای پوستی نازک و سفید میباشد. مناسب برای تازه خوری و آشپزی است.

خیار سفید تایلندی

خیار سفید مینیاتوری:

خیار سفید مینیاتوری خیاری کوچک، تپل، سفید و دارای بوی مطبوعی میباشد. این یک خیار طعم دار است که دارای پوستی نازک و سفید میباشد. مناسب برای تازه خوری و آشپزی است.

خیار سفید مینیاتوری

خیار زرد زیردریایی:

خیار زرد زیردریایی خیاری بزرگ، تپل، زرد و دارای بوی مطبوعی میباشد. این یک خیار طعم دار است که دارای پوستی نازک و زرد میباشد. مناسب برای تازه خوری و آشپزی است.

خیار زرد زیردریایی

خیار جالیز اصفهان:

با نام علمی Cucumis sativus و نام انگلیسی cucumber از خانواده cocurbitaceae می باشد. این گیاه بومی هند می باشد. خیار اصفهانی گیاهی است یک ساله و بالارونده که طول آن تا 3 متر می رسد. این گیاه دارای برگ های گرد با 3 تا 5 لوب و ساقه های گوشه دار است. بذرهای خیار اصفهانی به صورت طبیعی یک پایه می باشد.

در واریته های قدیمی تحت شرایط روز بلند و دمای بالا گل های نر بیشتری نسبت به گل های ماده تولید می کند و در شرایط روز کوتاه نسبت گل های ماده به گل های نر افزایش می یابد. گرده افشانی آن معمولا توسط حشرات (زنبور) انجام می شود.

خیار جالیز اصفهان

خیار انگلیسی (بدون دانه):

خیار انگلیسی تحت عنوان خیار خانگی داغ و خیار بدون دانه نیز نامیده می­شود. این نوع خیار بلند بوده، طول این گیاه ممکن است تا 60 سانتیمتر برسد و پوست آن نازک و به رنگ سبز تیره است. این رقم اغلب در سوپرمارکت­ ها در داخل پلاستیک به فروش می­رسد و شما می­توانید آن را از بازار کشاورزان نیز تهیه کنید. با وجود نام مستعار آن، این خیارها برای رشد نیازی به خانه گرم و یا پوشش پلاستیکی ندارند.

این خیار دارای طعم ملایمی بوده و پوست آن نازک و تعداد دانه­ ها بسیار کم است. همانند خیار ارمنی، خیار انگلیسی به خوبی برش داده شده و برای تهیه ترشی مناسب نیستند. با این حال، می­توان از آن برای تهیه کوکتل استفاده نمود.

خیار انگلیسی غالباً با عنوان خیار “بدون پوست” (burpless) شناخته شده و در گلخانه، بهترین رشد را دارد؛ به همین دلیل عموماً کمی گران تر از انواع دیگر خیارهاست.

خیار انگلیسی

خیار باغی (Slicing):

خیار Slicing از خیار ترشی بلندتر است و طول آن تقریباً به 20 سانتیمتر می‌رسد و پوست بسیار ضخیم تری نیز دارد. این خیار، رنگ سبز تیره یکنواختی دارد و ممکن است ظاهر برخی از آن ها، کمی متفاوت باشد.

این گیاه می‌تواند تا شش هفته، میوه تولید کند و در اغلب فروشگاه های مواد غذایی، به آسانی یافت می‌شود و برای حفظ رطوبت یک لایه واکسی روی آن وجود دارد؛ بنابراین، بایستی در هنگام مصرف پوست آن کنده می­شود. این نوع خیار با عنوان “خیار Slicing آمریکایی” نیز شناخته شده و به دلیل داشتن پوست ضخیم و صاف و بدون خار آن، زیبا و برای حمل و نقل بسیار مناسب است.

خیارهای باغی، رایج­ترین خیار در آمریکای شمالی هستند. ارقام واکسی مختلفی وجود دارد که پوست آن­ها ضخیم یا تلخ می­باشد. در این خیارها، دانه ­ها بزرگ بوده و دستورالعمل­ های باغی خاص برای کشت بذر این خیارها استفاده می­شود. با این حال، هنگامی که دانه ­ها برداشته می­شود، برای هر دستور غذایی مناسب هستند.

خیار باغی

خیار شور/خیار ترشی (Pickling Cucumbers):

طول خیار ترشی، معمولاً فقط 7 تا 10 سانتیمتر است و از انواع دیگر خیارها، کوتاه تر است و پوستی خاردار و نازک دارد. رنگ خیار ترشی از سبز تیره تا سبز روشن، متغیر است. این خیار، بعد از گذشت ۷ تا ۱۰ روز آماده برداشت می‌شود و تشخیص مناسب بودن یا نبودنِ آن برای استفاده در ترشی، تنها از شکل ظاهری آن، پیداست، زیرا ظاهری بسیار “آماده برای ترشی شدن” (ready for the jar) دارند! می توانید آنها را در هر زمان برداشت کرده و برای انواع دستورپخت های خود استفاده نمایید. این گیاه، تنها در عرض چند هفته، محصولات بزرگ و فراوانی تولید کرده و رشد و پرورش آن بسیار ساده است.

اگر شما به دنبال خیاری برای تهیه ترشی هستید، این نوع خیار می­تواند یک انتخاب عالی باشد، زیرا به راحتی در شیشه جا می­شوند. این نوع خیار محبوبیت زیادی در فرانسه دارد، جایی که در آن ترشی همراه با پیت مورد استفاده قرار می­گیرد.

خیارشور

خیار Kirby:

خیار Kirby، از محبوب ترین انواع خیارهای تجاری است و بعد از تولید، بلافاصله به فروش می رسد. این خیار کم دانه، پوستی نازک و طعمی بسیار ترد و لذیذ دارد. خیار Kirby، خیاری سفت و محکم است و برای تهیه ترشی، بسیار مناسب است و طول آن به طور معمول به حدود 13 یا 15 سانتیمتر می رسد. این خیارهای ترد و خوشمزه، پوستی ناهموار دارند و برای استفاده در سالادها و حتی سس‌های سالسا، انتخاب ایده‌آلی هستند.

این خیار، برای استفاده در سالاد، و سرو شدن در کنار غذای اصلی، و همچنین تهیه ترشی، بسیار مناسب است و در تمام طول سال در دسترس است و خصوصا در اواسط تابستان، بیشترین محصول را دارد. مصرف این خیارها به دلیل تردی و طعم بی‌نظیرش، بصورت تازه و خام، توصیه می‌شود.

خیار Kirby

خیارهای ایرانی (Persian Cucumbers):

این خیارها، بسیار شبیه به خیارهای slicing آمریکایی هستند و تنها کمی کوتاهتر و جمع و جورترند. این خیارهای ترد و آبدار، در اکثر آب و هواها، خصوصا آب و هوی گرم، رشد و پرورش می‌یابد.

اگر میخواهید غذای سرخ کردنی درست کنید، استفاده از این خیارها بسیار توصیه می‌شود. خیارهای ایرانی در انواع مختلف غذاها به صورت های مختلف، قابل استفاده هستند و یکی دیگر از مزایای بزرگ این نوع خیار، در دسترس بودن آن در تمام طول سال است. این خیار طعمی شیرین، ملایم و ترد دارد و همه آن را دوست دارند.

خیارهای ایرانی

خیار Cocktail:

این خیار با نام “خیار میان وعده” (snack cucumbers) نیز شناخته شده و بسیار کوچک اند و پوست نازکی دارند. همه افراد، این نوع خیار را به خوبی نمی‌شناسند، اما خوردن آن، حس بسیار جالبی دارد، زیرا تنها با چند گاز کوچک، تمام می‌شود! خیار Cocktail به عنوان یک میان وعده سریع، برای تزیین مارتینی خود و همچنین برای قرارگرفتن در جعبه غذای شما، سبزی بسیار مناسبی است. آنها ریز، ترد و بی دانه و خوشمزه هستند و رنگ سبز دارند.

خیار Cocktail

خیار چینی Soyu:

این خیارهای بلند و خمیده به رنگ سبز لیمویی، نوارهایی به رنگ سبز تیره دارد و دارای گوشتی ترد و سفید و کم آب است. به دلیل عطر و طعم ملایم و شیرین اش، خیارهای چینی Soyu در اغلب رستوران ها و بازارها یافت می‌شود. این خیاری آسیایی و غیر پیوندی است.

خیار چینی Soyu

خیار Diva:

خیار Diva از خوشمزه ترین خیار های دنیاست. طول آنها معمولاً از 13 تا 15 سانتیمتر متغیر است و بدون دانه، بسیار خوشمزه، ترد و لطیف هستند. در فضای باز به خوبی رشد کرده، آب و هوای گرم و خاک زهکشی شده را ترجیح می دهند. به خاطر داشته باشید که این نوع خیار، در هوای سرد، محصول خوبی نخواهند داشت.

خیار Diva

خیار کُره ای (Korean Cucumbers):

خیار کره ای، بلند و باریک، با پوستی نازک همراه با خارهای کوچک است. خامِ این خیار، ترد و شیرین است و همانند بعضی از انواع خیارها، طعم تلخی ندارد. انواع خیارهای کره ای شامل White Sun ،Summer Delight و Silver Silver می‌شود و همگی بلندتر و نازک تر از سایر انواع خیارها هستند.

خیار کُره ای

خیار Iznik:

خیار Iznik، نوعی خیار cocktail است؛ بسیار کوچک است و پوست نازک و بدون خاری دارد و طول آن تنها به 8 یا 10 سانتیمتر می رسد. این نوع خیار، بدون دانه و بسیار خوشمزه است و در برابر انواع دلمه و کپک، مقاومت بسیاری دارد. اگر بصورت روزانه برداشت شود، کیفیت بالا تری خواهد داشت و تعداد محصول تولیدی اش، بیشتر خواهد شد. این سبزی برای رشد بهتر، به آب و هوای گرم و خاک غنی و زهکشی شده نیاز دارد و با افزودن کود مناسب به گیاه، عملکرد آن بهتر نیز خواهد شد.

خیار Iznik

خیار Katrina:

خیار Katrina در گلخانه بهترین رشد را دارد و طول آن تقریباً به 15 سانتیمتر می‌رسد. محصول تولیدی این گیاه بسیار بزرگ و در شکل و اندازه بسیار یکنواخت است. این گیاه در برابر انواع بیماری ها، خصوصا دلمه بستن بسیار مقاوم است و یک میان وعده عالیست. خیارهای کاترینا در اوایل تا اواسط فصل، به خوبی رشد کرده و برای محصلول دهی، نیازی نیست مدت زمان زیادی صبر کنید.

خیار Katrina

خیار ژاپنی (Kyuri/Japanese Cucumbers):

این خیارها بسیار باریک اند و پوستی نازک با برجستگی های کوچک به رنگ سبز تیره دارند. این خیار دانه های بسیار ریز و طعمی شیرین و ترد دارد و برای چندین هفته، میوه دهی زیادی خواهد داشت. این گیاه، رشدی عمودی دارد و از خانواده خربزه، کدو و کدو مسما است و به انواع سالاد و ترشی، طعم بی‌نظیری خواهد بخشید.

طول بعضی از آنها به 60 سانتیمتر و قطر 8 سانتیمتر می رسد؛ و حتی برخی از انواع این خیار، ممکن است تا 20 سانتیمتر نیز طول داشته باشد. خیارهای غربی تا حدودی به شکل خمیده اند، اما خیارهای ژاپنی عموماً بسیار صاف هستند.

خیار ژاپنی

خیار Poniente:

این خیارها بسیار درازند و تا 30 سانتیمتر طول دارند و در برابر دلمه بستن، بسیار مقاوم هستند. این نوع خیار به صورت عمودی رشد کرده، بسیار محکم و مقاوم است و هر ساله محصول زیادی تولید می‌کند. خیار Poniente برای شکم پر شدن بسیار مناسب اند و بومیِ اروپا هستند.

برای رشد بهتر این گیاه، باید دمای خاک به حداقل 21 درجه سانتیگراد برسد و به خوبی زهکشی شده باشد. پس خاک و آب و هوای گرم، مهمترین نکته در پرورش این گیاه است؛ همچنین می‌توان از کود، برای گرم نگه داشتن گیاه استفاده نمود.

خیار Poniente

خیار سقراط (Socrates):

خیارهای سقراط پوستی نازک، به رنگ سبز تیره و تقریباً 20 سانتیمتر طول دارند. از نظر طعم و مزه، جزو بهترین خیارها هستند. در برابر بیماری های مختلف، مقاوم اند و اگر مرحله ی گرده افشانی این گیاه را حذف کنید، خیارهایی بدون دانه خواهند داشت. به راحتی می توان خیار سقراط را در داخل خانه و یا فضای سربسته، در دمای حداکثر 28 درجه سانتیگراد پرورش داد. با استفاده از کودهای پلاستیکی و همچنین پوشش های پلاستیکی، گیاه نیرومند تر و پر محصول تری خواهید داشت، زیرا موجب ایجاد گرما و محافظت در برابر حشرات می‌شود.

خیار سقراط

خیار نمک و فلفل (Salt and Pepper Cucumbers):

این خیارها، به رنگ زرد کمرنگ و یا سفید هستند و طول آنها تقریباً به 13 سانتیمتر می رسد. دانه های شفاف و ترد، و عطر و طعمی ملایم دارند و هرچه رسیده تر شوند، رنگ‌شان تیره تر خواهد شد. روی پوست آنها، برجستگی هایی سیاه رنگ وجود دارد و دلیل نام گذاری این خیار نیز همین است.

خیار نمک و فلفل که از اواسط تا اواخر تابستان شکوفا می شود، خیاری پیوندی است و بهترین طعم را در ترشی، و یا بصورت تازه و خام دارد. این سبزی در بسیاری از دستورهای پخت غذایی کاربرد داشته و در تزئینات، طعم دهی به مواد غذایی، و حتی به عنوان پیش غذا، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورت نگهداری این نوع خیار در یخچال، تا یک ماه سالم می‌ماند.

خیار نمک و فلفل

خیار Tyria:

خیارهای Tyria بسیار دراز اند و طول آنها تقریباً به 35 سانتیمتر می‌رسد و پوستی شیاردار و زیبا به رنگ سبز تیره دارند. معمولاً به صورت ارگانیک پرورش می یابند و در برابر استرس‌های محیطی، بسیار مقاوم اند. خیارهای Tyria تلخ نیستند و عطر و طعم مطبوعی دارند و با بریدن شیارهای روی آن، خیار با پوست صاف تری خواهید داشت. این خیار، بومی اروپاست و رشد و محصول دهی بسیار خوبی دارد و با کاشت آن، هرساله خیارهای زیادی خواهید داشت.

خیار Tyria

خیار Unistar:

این خیارها، نوعی خیار cocktail محسوب شده که طول آنها، بیش از 10 سانتیمتر نیست. آنها دارای عطر و طعم ترد و عالی‌ هستند و در برابر انواع دلمه و کپک بسیار مقاوم اند. با برداشت روزانه آن، محصول بهتری خواهید داشت. آب و هوا و خاک گرم، برای این گیاه ایده آل است و برای رشد بهتر، به آبیاری زیادی نیاز دارند.

خیار Unistar

خیار هندوانه‌ای Gherkin:

شکل این نوع خیار، شبیه به هیچ یک از خیارهای معمولی نیست. این خیارها کوچک و مستطیلی هستند و قطر آنها معمولاً حدود 3 سانتیمتر است. به دلیل اندازه کوچک و رنگِ لیمویی آن همراه با راه راه هایی به رنگ سبز تیره، شبیه هندوانه های کوچک هستند و دلیل نام گذاری این نوع خیار نیز همین است. این خیار نازک و ترد است و طعمی همانند طعم مرکبات دارد و سرشار از ویتامین‌های A و K است. کاشت این نوع خیار در باغچه های خانگی، بسیار متداول و محبوب است، زیرا تولید بالایی دارد و از طعم و مزه ی منحصر به فردی برخوردار است. این گیاه همچنین از تابستان تا پاییز، در دسترس همگان است.

خیار هندوانه‌ای

خیار هندی غربی Gherkin:

قطر این خیارهای کوچک، گرد و پر از برامدگی، به طور متوسط 3 یسانتیمتر و طول آنها 5 سانتیمتر است و بافتی ترد و طعمی قوی و کمی ترش دارد. این خیارها در تمام طول سال در دسترس هستند و در اواخر فصل بهار، بیشترین محصول‌دهی را دارند. این نوع خیار با نام های “خیار خاردار” (Prickly cucumber)، خیار Maroon و کدوی هند غربی نیز شناخته شده و می‌توان آن‌ها را هم به صورت خام و هم بصورت پخته، مصرف کرد. بومیِ آفریقا هستند و در اوایل دهه ۱۸۰۰، به ایالات متحده وارد شدند و امروزه در بسیاری از مناطق جهان از جمله کارائیب و آمریکای جنوبی و مرکزی نیز یافت می شوند.

خیار هندی غربی

راهنمای کامل کاشت و پرورش و تغذیه گیاه خیار

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

خیار مانند گیاهان نیمه گرمسیری است، این گیاه در شرایط دمای بالا ، رطوبت ، و شدت نور و با تأمین آب و مواد مغذی مداوم رشد می کند. در شرایط محیطی و غذایی مطلوب و پایدار و هنگامی که آفات تحت کنترل باشند گیاهان به سرعت رشد می کنند و به شدت محصول می آورند. آنها برای دریافت بالاترین نور ممکن امکان حرکت مناسب هوا نیاز به هرس مکرر در قالب یک ساقه واحد و رشد در امتداد سیم یا نخ های عمودی دارند.

از طرف دیگر خیارها نسبت به شرایط نامطلوب بسیار حساس هستند و کمترین استرس در رشد و بهره‌وری آنها تأثیر دارد.

گل نر

گل ماده

پارامترهای مهم برای رشد خیار

دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

درجه حرارت هوا مؤلفه اصلی محیطی است که بر رشد رویشی ، شروع گلدهی ، رشد میوه و کیفیت میوه تأثیر می گذارد. میزان رشد محصول به میانگین دمای 24 ساعته بستگی دارد که میانگین درجه حرارت هوابیشتر باعث رشد سریعتر خواهد بود. هرچه تغییرات دمای هوا در شب بیشتر باشد ، گیاه بلندتر و اندازه برگ آن نیز کوچکتر است.

اگرچه حداکثر رشد در دمای روز و شب در حدود 28 درجه سانتیگراد رخ می دهد ، اما حداکثر تولید میوه با دمای شب 19-20 درجه سانتیگراد و دمای روز 20-22 درجه سانتی گراد حاصل می شود. درجه حرارت توصیه شده در جدول زیر به همین دلیل سازشی است که برای محصول و تولید میوه پایدار و همراه با رشد متوسط محصول در طول فصل رشد طراحی شده است.

در هنگام هوای گرم (یعنی اواخر بهار و اوایل پاییز) ، باید دما را کاهش داد (در گلخانه) به ویژه در طول شب ، تا 2 درجه سانتیگراد کاهش دهید مخصوصا زمانی که گیاه دارای محصول زیاد است تا رشد رویشی را ترغیب کنید. این کار موجب صرفه جویی در مصرف انرژی می شود زیرا می توان میانگین 24 ساعته را با وجود درجه حرارت بالا و شرایط مطلوب نور تضمین کرد.

جدول 1 – درجه حرارت هوا توصیه شده برای برداشت خیار

نور کم

(°C)

نور زیاد

(°C)

با کربن دی اکسید (°C)

حداقل شبانه*192020

حداقل روزانه202122

دمای تهویه262628

* حداقل دمای ریشه 19 درجه سانتیگراد لازم است ، اما درجه حرارت 22-23 درجه سانتیگراد ترجیح داده می شود.

میانگین دمای مطلوب روزانه هوا 15-24 درجه سانتی گراد (65-75 درجه فارنهایت) است. دمای مطلوب برای رشد در شب ، در حدود 18 درجه سانتیگراد و در طول روز ، حدود 28 درجه سانتیگراد همراه با شدت نور زیاد است.

برای اطمینان از استقرار مناسب ، دمای خاک باید حداقل 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. هر چه دمای خاک بالاتر باشد ، نهال ها سریعتر ظاهر می شوند و در برابر حشرات و بیماری های مرگ گیاهچه ای کمتر آسیب پذیر می شوند.

[alert type=”warning”]در دمای 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) 9 تا 16 روز برای جوانه زنی لازم است. در دمای 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) ، فقط 5 تا 6 روز مورد نیاز است. حتی پس از جوانه زنی ، خیارها نسبت به سرما حساس هستند. در مناطق سردسیر ، همیشه باید دانه ها به اندازه کافی دیر کاشته شوند تا از سرمازدگی جلوگیری شود. قرار گرفتن در معرض شرایط خنک حتی اگر دما بالاتر از انجماد باقی بماند رشد را کند می کند. نهال های رشد آهسته در برابر سوسکهای کک (flea beetle) (با جویدن، آنها بطور قابل توجهی سطح برگ گیاهان جوان را کاهش می دهد) آسیب پذیر هستند. درجه حرارت بیش از حد بالا در طول گلدهی باعث کاهش دوام گرده می شود.

فصل رشد خنک و ابری ممکن است باعث میوه ی تلخ شود.

نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

رطوبت نسبی بالا (RH) عموماً باعث رشد می شود با این حال ، رشد مناسب می تواند در رطوبت نسبی متوسط یا حتی پایین نیز حاصل شود. محصول می تواند رطوبت نسبی را از مقدار پایین تا بسیار زیاد تنظیم و در برابر آن مقاومت کند اما نسبت به تغییرات شدید و مکرر رطوبت نسبی بسیار حساس واکنش نشان می دهد.

از معایب برداشت محصول در شرایط رطوبت نسبی بالا می توان به افزایش خطر تراکم آب بر روی گیاهان و ایجاد بیماریهای جدی اشاره کرد. در رطوبت نسبی کم ، آبیاری، نیازی حیاتی می شود ، زیرا باید مقادیر زیادی آب به محیط رشد اضافه شود بدون اینکه دائماً ریشه های خفه شده و از اکسیژن محروم شود.

علاوه بر این ، رطوبت نسبی کم باعث رشد کپک پودری و کنه های عنکبوتی می شود

دی اکسید کربن در گلخانه ها

در دماهای بالا و شدت نور زیاد، دی اکسید کربن اضافی که در غلظت حداکثر 400 ppm اعمال شده ، از نظر اقتصادی بسیار مفید است. مناطقی با آب و هوای معتدل ، بیشتر می توانند از دی اکسید کربن استفاده شده فقط در تابستان سود ببرند.

اما در مناطقی که دارای آب و هوای نسبتا خشک هستند ، نیاز به تهویه گلخانه به طور فعال در طول تابستان گرم دارند که این عمل، تولید محصول را سخت تر می کند و هزینه ی بیشتری دارد. دی اکسید کربن را در طول روز یا هر قسمت از شب هنگام تأمین نور مصنوعی ، اعمال کنید.

از نظر اقتصادی مقرون به صرفه و بسیار توصیه می شود از دی اکسید کربن مایع (گاز دی اکسید کربن مایع تحت فشار) به دلیل خلوص و راحتی آن برای کنترل دقیق غلظت استفاده کنید. دی اکسید کربن مایع نیز ترجیح داده می شود زیرا سوزاندن گاز طبیعی یا پروپان برای تولید دی اکسید کربن خطر آسیب دیدگی گیاهان از آلاینده های گازی را افزایش می دهد ، به عنوان مثال. اتیلن

جوانه زنی بذر خیار

بذرها تحت شرایط بهینه در سه روز جوانه زده و ظهور می کنند. در این مدت پوشش دانه محکم می ماند.

پس از پیدایش لپه ها ، ریشه ها به سرعت رشد می کنند. نور خورشید فتوسنتز را به برگهای واقعی و سیستم ریشه منتقل می کند.

در طی هفته اول یکپارچگی لپه ها بسیار مهم است و در صورت آسیب دیدن، گیاهان دوباره در زمین جایگزین می شوند. نهال هایی که مجددا کاشته می شود ممکن است جایگزین مناسبی باشند اما ضعیف و مستعد استرس هستند.

برای جوانه زنی مناسب ، دمای خاک باید بالاتر از 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. اگر خاک خیلی سرد باشد و ظهور گیاهچه ای ضعیف حاصل شود.

مرحله کاشتن

فصل رشد خیار نسبتاً کوتاه است ، 55-60 روز برای انواع ارقام در مزارع و بیش از 70 روز برای انواع ارقام در گلخانه است.

تاریخ کاشت

کاشت خیار تقریباً همیشه به صورت بذر مستقیم است. مانند اکثر خیارها ، آنها به خوبی نشا نمی شوند و هزینه های نشاء بالا است. عمق کاشت 2.5-4 سانتی متر (1-1.5 اینچ) است. عمق زیاد کاشت باعث جوانه زنی دیرهنگام می شود.

گیاهان در مراحل اولیه رشدی باید از بادهای گرم در امان باشند به علاوه کاشت گیاه روی مالچ های پلاستیکی باعث زودرس شدن آن می شود

فاصله کاشت

فاصله کاشت بستگی به روش رشد ، رقم و روش برداشت دارد.

فاصله نزدیک باعث افزایش بازده ، بلوغ یکنواخت تر می شود و مشکلات علفهای هرز را کاهش می دهد. همچنین منجر به میوه های کوتاه تر با رنگ روشن تر می شود.

با این حال کاشت زیاد گیاهان به بذر و کودهای بیشتری نیاز دارد

پارامترهای فاصله و بذر برای کشت در مزارع باز

برداشت دستی

روش مصرف

تراکم گیاه (گیاهان در هکتار)فاصله بین ردیف هافاصله در ردیفتوده بذر

سانتی مترفوتسانتیمتراینچkg/halbs/acre

تازه40-50,00090-1203-423-309-121.71.5

ترشی (فرآوری)60-75,00090-1203-415-206-82.0-5.52-5

برداشت ماشینی

ترشی (فرآوری)50-75,00060-7024-285-102-41.8-5.51.8-5

خاک

خیار خاکهایی با بافت سبک را که به خوبی زهکشی می شوند ، از نظر مواد آلی غنی هستند و pH آنها 6 – 6/8 است ترجیح می دهند. خیار نسبتاً به خاکهای اسیدی تحمل دارد (پایین تر از pH 5.5).

خیارهای گلخانه ای به طور کلی در طیف گسترده ای از pH خاک (7/5-5/5) به خوبی رشد می کنند ، اما pH 6.0-6.5 برای خاک های معدنی و pH 5/0 تا 5/5 برای خاکهای آلی به طور کلی به عنوان مطلوب پذیرفته می شود.

[alert type=”info”]معمولاً pH در بیشتر خاکهای معدنی گلخانه ای بالاتر از حد pH بهینه (6.0-6.5) است. یک راه حل ساده ، هرچند موقت ، برای مشکل pH بالا ، اضافه کردن پیت (Peat)، بدون خنثی کردن اسیدیته آن با سنگ آهک است. پیت همچنین به حفظ ساختار خاک مناسب کمک می کند ، اما باید سالانه به آن اضافه شود تا از طریق تجزیه جبران شود.[/alert]

آماده سازی خاک برای کشت

ضدعفونی خاک در کنترل علفهای هرز و بیماریهای ناشی از خاک موثر است. . مالچ پلاستیکی سیاه قبل از کاشت مزرعه ، رطوبت را حفظ می کند ، دمای خاک را افزایش می دهد و عملکرد اولیه و کل را افزایش می دهد. پلاستیک باید بلافاصله روی خاکی که ضدعفونی شده است، قرار گیرد. خاک هنگام قراردادن پلاستیک باید مرطوب باشد. پلاستیک سیاه بدون علف کش قابل استفاده است.

کود باید هنگام آماده سازی بستر استفاده شود. حداقل 50٪ ازت (N) باید در فرم نیترات (NO3) باشد.

از فویل و سایر مالچهای بازتابنده می توان برای دفع شته هایی که ویروس ها را در خیارهای کاشته شده در پاییز منتقل می کنند ، استفاده کرد.

کاشت مستقیم بذر از طریق مالچ برای محافظت از ویروس حداکثر توصیه می شود. زمانی که سابقه بیماریهای مربوط به خاک در این زمینه وجود داشته باشد ، ضدعفونی خاک ضروری خواهد بود. کشاورزان باید آبیاری قطره ای را با مالچ پلاستیکی در نظر بگیرند.

کاشت داربستی

برای صرفه جویی در فضا و بهبود عملکرد و کیفیت میوه می توان به کاشت داربستی خیار پرداخت. اما هزینه بالای داربست باعث می شود که تولید تجاری با این روش در اکثر موارد غیر اقتصادی باشد. خیارهای گلخانه ای باید داربستی شوند ، زیرا میوه بلند اگر در بروی زمین باشد خم می شود.

مهمترین مزایای داربستی کردن یک محصول خیار شامل موارد زیر است:

• بازده برداشت
• راندمان مدیریت آفات
• میوه های دراز تر و صاف تر
• رنگ میوه یکنواخت
• کاهش ریزش میوه به دلیل بیماریهای خاک
• افزایش عملکرد به دلیل ردیف نزدیکتر
• کاهش خم شدن خیارها

معایب عبارتند از:

• هزینه زیاد داربست زنی
• نیروکار بیشتر برای انجام این کار

خیار گلخانه ای

شیوه های کشت

خیار گلخانه ای تحت شرایط مطلوب محیطی به سرعت رشد می کند و تولید میوه از 60 – 70 روز پس از کاشت بذر آغاز می شود. برای تولید خوب ، دامنه دمای 24 تا 27 درجه سانتی گراد در طول روز مطلوب است. در حالی که درجه حرارت اوج روز 29 تا 25 درجه سانتی گراد قابل تحمل است ، دوره طولانی مدت درجه حرارت بالا می تواند بر کیفیت میوه تأثیر منفی بگذارد. دمای شبانه کمتر از 18 درجه سانتی گراد امکان رشد سریع و تولید زودتر میوه را فراهم می کند.

کاشت خیار گلخانه ای معمولاً از نشاء شروع می شود ، اما بذر مستقیم در بسترهای گلخانه ای ممکن است برای اواخر تابستان یا کاشت اوایل پاییز نیز عملی باشد

نشاء باعث استفاده بهتر از فضای گلخانه ای می شود ، زیرا جوانه زنی بذر و رشد زودرس گیاهان را می توان در یک محل کوچکتر محدود کرد. مضرات نشاء در گلخانه، هزینه ظروف و کار نیروی نشاءکاری است.

فاصله ، پرورش و هرس

تصميم در مورد تعداد گياهان مورد نياز برای کاشت گلخانه اي بايد براساس شرايط مورد انتظار در هنگام رشد محصول و نيز روش هرس گياهان باشد. با داشتن نور آفتاب مناسب ، هر گیاه در حدود 0.5 متر مربع به فضای اختصاصی نیاز دارد. در شرایط کم تور، تقریبا دو برابر این فاصله برای جلوگیری از همپوشانی و سایه زنی برگ توسط گیاهان مجاور نیاز است.

ردیف ها اغلب به فاصله 1.2 – 1.5 متر (4 – 5 فوت) از هم فاصله دارند و گیاهان 30 – 45 سانتی متر (12 – 18 اینچ) از یکدیگر در ردیف قرار دارند.

بیشتر تولید کنندگان گیاهان خود را با سیستم چتر هرس می کنند. در این سیستم ، تمام شاخه های جانبی به محض توسعه برداشته می شوند تا اینكه گیاه به سیم پشتیبانی بالارونده برسد. برای تشویق رشدرویشی گیاه ، میوه ها نباید در 75 سانتی متر پایین (30 اینچ) از ساقه اصلی رشد کنند. میوه های اصلی ساقه در بالای آن نقطه در پایه هر برگ امکان رشد دارند.

نازک شدن میوه خیار

اضافه وزن گاهی اوقات می تواند مشکل ساز باشد. برای جلوگیری از خسارت به گیاهان و بهبود میوه ، تعداد میوه در بوته را از طریق تنک کردن کنترل کنید. این روشی موثر است بنابراین با احتیاط زیاد از آن استفاده کنید. تعداد مطلوب میوه در هر گیاه با رقم و حتی بیشتر با شرایط رشد متفاوت است.

اگرچه ، محدود کردن تعداد میوه در گیاه باعث می شود که همواره میوه های با ارزش بالا تولید شود ، اما تولید کنندگان نمی توانند با توجه به ظرفیت آب و هوایی و شرایط زمین و هوا بهترین زمان با بهترین تعداد تنک را انتخاب کنند. آنها ممكن است تصميم بگيرند كه ميوه هاي زيادي را تنک کرده و بنابراين به صورت غير ضروري توليد را محدود كنند. تنک میوه بدون شک بیشتر در دست پرورش دهندگان با تجربه است که می توانند از آن برای به حداکثر رساندن بازده مالی خود استفاده کنند.

آبیاری

حداکثر عملکرد و کیفیت میوه فقط در صورت تحقق رطوبت کافی و به موقع حاصل می شود. گیاهان خیار ریشه های کم عمق دارند و در تمام مراحل رشد به رطوبت کافی خاک احتیاج دارند. هنگامی که میوه شروع به ظاهر شدن و بلوغ می کند ، رطوبت کافی بسیار مهم است.

هدف از آب دهی ، تأمین آب كاملاً مناسب به ریشه های گیاه بدون خیساندن خاک به حدی است كه هوا نتواند به ریشه برسد. صبر نکنید تا گیاهان شروع به پژمرده شدن کنند. یک عمل خوب این است که قبل از شروع آبیاری بعدی ، مقدار زیادی آب را درون خاک ریخته و محاسبه کنید که چقدر آب باقی مانده است.

نیاز گیاهان روزانه و فصلی تغییر می کند. گیاهان جوان آبی که در دی یا بهمن در گلخانه کاشته می شوند ، فقط یک بار در هر 5-10 روز و پس از آن فقط به اندازه کافی برای مرطوب کردن 15-20 سانتی متر خاک آبیاری می شوند. گیاهانی مشابه که در ماه خرداددر حال رشد هستند ممکن است به 5-10 برابر آب بیشتر احتیاج داشته باشند.

بگذارید بافت و ساختار خاک تعیین کند که در هر برنامه چقدر آب اضافه می شود. با بررسی خاک قبل از آب دادن و چند ساعت پس از آن می توانید اثربخشی کاربرد آب را ارزیابی کنید. بسته به نوع خاک و شرایط رشد ، تقریباً 25 تا 50 میلی متر آب در هفته برای به دست آوردن خیارهای با کیفیت بالا مورد نیاز است. تأمین آب نامنظم ، به ویژه در هنگام شکوفایی و رشد میوه ، می تواند کیفیت میوه را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش میوه های خمیده شود.

pH آب نیز بسیار مهم است و ممکن است نیاز به تنظیم باشد. pH مورد نظر محلول غذایی موجود در گیاهان باید بین 5.5 تا 6.0 باشد. اسید نیتریک ، سولفوریک یا اسید فسفریک برای کاهش pH آب های بالای 7 توصیه می شود. اگر آب به دلیل غلظت زیاد بی کربنات قلیایی است ، قبل از افزودن، نمک های کودی را به آن اضافه کرده تا pH تنظیم شود. در صورت نیاز به افزایش pH معمولاً از هیدروکسید پتاسیم استفاده می شود.

نکته مهم: زمان آبیاری نباید با گرده افشانی تداخل داشته باشد و باید اجازه دهد سطوح قبل از غروب خشک شود.

سیستم آبیاری قطره ای نسبت به سایر سیستم های آبیاری معمولی خاک بهتر است ، زیرا می توان با تنظیم عرضه آب و مواد مغذی ، رشد محصول را کنترل کرد. سیستم قطره ای همچنین باعث کاهش رطوبت نسبی (RH) در گلخانه می شود ، زیرا تمام خاک آبیاری نمی شود و به دلیل اینکه این سیستم با استفاده از پلی اتیلن سفید به عنوان یک مالچ بازتاب کننده نور سازگار است. در کشورهایی که از کمبود آب آبیاری مناسب رنج می برند ، روش آبیاری قطره ای دارای ویژگی مهمی است که با راندمان بالای آب موجب صرفه جویی در آب می شود.

از این رو منابع ، از جمله آب و انرژی آبیاری ، با استفاده از این سیستم با کارآیی بیشتری صورت می گیرد. در بیشتر موارد ، از قطره چکان های خطی متداول با جریان استاندارد 2 لیتر / ساعت و یک قطره چکان برای هر گیاه استفاده کنید.

اما به دلیل کمبود و گسترده بودن سیستم ریشه خیار ، میتوانید یک قطره چکان 4 لیتر در ساعت را در نظر بگیرید که معمولاً باعث حرکت جانبی بیشتر آب آبیاری می شود. حتی بهتر ، دو قطره چکان (هر بار 2 لیتر در ساعت) در هر گیاه را تهیه کنید.

قطره چکان های میکرو یا مه پاش ها در سطح زمین در امتداد ردیف گیاهان می تواند نتایج مطلوبی در رشد ریشه ، قدرت گیاهان و بهره وری داشته باشد. با این حال ، چنین سیستم های آبیاری اگر به درستی مدیریت نشوند ، می توانند به راحتی منجر به آبگرفتگی و سپس شیوع بیماری شوند که در اثر رطوبت بیش از حد و رطوبت ساقه گیاه ایجاد می شود. جایگزین دیگر استفاده از لوله های پلی اتیلن تخت است که سوراخ های کوچک با فاصله 10 سانتی متر از هم فاصله دارند. این سیستم معمولاً آب را در یک منطقه بسیار بزرگتر از سیستم قطره ای قرار می دهد اما RH را به اندازه یک سیستم آبپاش میکرو نمی کند.

اگرچه نسبتاً ارزان قیمت است ، سیستم آبیاری لوله تخت دارای طول عمر کمی است که نیاز به تعویض مکرر آن دارد. برای گلخانه های بزرگ انتخاب مناسبی نیست ، زیرا نرخ تحویل آب در طول خط بطور قابل توجهی متفاوت است (یعنی فشار جبران کننده نیست). گیاه را تا چهار بار در روز آبیاری کنید و از سیستم آبیاری برای اعمال کود روی محصول استفاده کنید.

تغذیه و کوددهی

خیار گلخانه ای به سرعت رشد می کند و هرگز نباید اجازه داده شود از کمبود آب یا مواد مغذی رنج ببرند. برای کشت پیشرفته خیار باید در کل چرخه رشد به بهترین وجه ممکن و بدون تخریب منابع خاک و آب ، میزان مطلوب مواد مغذی را در کل چرخه رشد تأمین کنید. میزان جذب مواد مغذی توسط خیار گلخانه ای بسیار زیاد است.

یک مطالعه نشان می دهد نیاز کودی خیار ممکن است در محدوده 28 کیلوگرم در هکتار (25 پوند در هکتار) ازت ، 5 کیلوگرم در هکتار (5 پوند در هکتار) فسفر ، و 40 کیلوگرم در هکتار (35 پوند در هکتار) پتاسیم باشد. در هفته در طول تولید حداکثر میوه باید از شیوه های مدیریت کود اطمینان حاصل کنید که نیازهای گیاهی برای دستیابی به بازده خوب میوه با کیفیت بالا راضی کننده باشد. روش مهمی که می تواند اطمینان حاصل کند که نیاز گیاهان کاملا رفع شده است ، روش آنالیز برگ است.

روش آنالیز برگ خیار

تشخیص چشمی فیزیولوژیکی را می توان با علائم ناشی از عوامل غیر غذایی مانند بیماری ، آفات و مواد شیمیایی اشتباه گرفت. برای تأیید تشخیصمی توان از آنالیز برگ استفاده کرد. این روش شامل آزمایش شیمیایی برگ ها برای تعیین اینکه آیا مواد مغذی خاصی در بافت گیاهان در غلظت های طبیعی وجود دارد یا خیر. از این روش می توان برای بررسی مناسب بودن برنامه کود و پیش بینی نیاز به مکمل های مغذی استفاده کرد.

یک نقطه ضعف آنالیز برگ آن است که کند است ، زیرا بیشتر آزمایشگاه ها حداقل یک هفته طول می کشد تا نمونه ها پردازش شود و نتایج را به کشاورز گزارش دهند. در بسیاری از موارد ، آزمایشگاهها نتایج را تفسیر نمی کنند و یا چگونگی اصلاح اوضاع را توصیه نمی کنند.

Nutrigation (کود دهی) (استفاده از کود از طریق سیستم آبیاری) روشی محبوب و کارآمد برای کوددهی سبزیجات مزارع و گلخانه ای است. کودها در یک مخزن نگهدارنده بزرگ حل می شوند و محلول به صورت پمپ به محصول می رسد یا از روش محلول پاشی استفاده می گردد.

بیشترین توصیه های اولیه برای کاربرد کود به محصولات زراعی که در خاکهایشان به طور سنتی رشد می کردند بر اساس برآورد حذف مواد مغذی توسط محصولات زراعی بود.

کودهای پایه معمولاً هنگام استفاده از آبیاری قطره ای مورد استفاده قرار نمی گیرند (به علت رسوب)، اما پیت و آهک ممکن است قبل از کاشت برای بهبود ساختار خاک و تنظیم pH خاک استفاده شوند

بر اساس آنالیزهای برگ که در طول فصل رشد انجام می شود ، دو نمونه کلی از رژیم های کوددهی آورده شده است

برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

روز پس از کاشت نیروژن – روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل از کاشت285025.045.0

0 – 140.91.8428437.675.2

15 – 631.53.0124220110.3196.6

64 – 770.71.4135243120.1216.6

برنامه تغذیه و نرخ خیار با نسبت N: K = 1: 1 *

روز پس از کاشت نیتروژن روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل کاشت272724.024.0

0 – 71.01.0353531.031.0

8 – 211.51.5585852.052.0

22 – 632.02.0152152136.0136.0

64 – 701.51.5168168150.0150.0

بر اساس آنالیز برگ*

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای مزرعه (در ماده خشک جوانترین برگی که به طور کامل بالغ شده و گیاه در مرحله گلدهی اولیه است). منبع: Ankerman & Large، 1992.

ماده غذاییواحدکمبود کمنرمالزیادبیش از اندازه

نیتروژن%<1.81.8–2.53.5–5.55.5–7>7

فسفر%<0.200.20–0.30.3–0.70.7–1.0>1.0

پتاسیم%<2.02.0–3.03.0–4.04.0–5.0>5.0

کلسیم%<1.01.0–2.02.0–3.0

منیزیم%<0.150.15–0.60.6–1.51.5–2.5>2.5

سولفور%<0.30.3–1.0

سدیم%0–0.35>0.35

کلرید%0–1.51.5–2.0>2.0

مس *mg/kg<33–1010–2020–30>30

روی *mg/kg<1515–3030–70100–300>300

منگنز *mg/kg<1515–5050–200200–500>500

آهنmg/kg‡<5050–200

برنmg/kg<2020–3030–7070–100>100

مولیبدنmg/kg<0.20.2–0.50.5–2.0

* مقادیر مس ، روی و منگنز موجود در برگهای پاشیده شده توسط قارچ کش ها یا اسپری های مواد مغذی حاوی عناصر کمیاب نمی تواند راهنمایی موثری برای وضعیت تغذیه ای باشد.

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای گلخانه ای (در ماده خشک برگهای 3 تا 5 از بالا ، منبع: C. de Kreif ، و همکاران ، 1992).

ماده غذاییواحدکمبودنرمالبیش از اندازه

نیتروژن%<1.84.2-5.6

فسفر%<0.470.6–0.9

پتاسیم%<2.353.2–4.5

کلسیم%<1.22.2–2.4

منیزیم%<0.370.4–0.7

سولفور%0.3–0.6

مسmg/kg<55–17

رویmg/kg<2650–140>300

منگنزmg/kg<1555–300>550

آهنmg/kg85–300

برنmg/kg<4350–76>108

مولیبدنmg/kg<0.291.0–2.0

فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

• در کشت هیدروپونیک ، NO3- تغذیه منجر به رشد بیشتر گیاه نسبت به تغذیه آمونیوم نیترات یا اوره می شود.
• نسبت NO3- / NH4 بر غلظت K در شیره نهالهای خیار تأثیر می گذارد. هرچه این نسبت بیشتر باشد ، غلظت K در شیره زایلم بیشتر است (شکل 3.2). یک مطالعه دیگر نشان داد که میزان کلرید موجود در شیره گیاهی با افزایش آمونیوم به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
• هنگامی که نیتروژن به عنوان آمونیاک (NH3) تولید می شود ، هر دو زیست توده شاخساره و ریشه ، عملکرد و محتوای K کاهش می یابد ، احتمالاً به دلیل اینکه آمونیاک باعث ایجاد تغییرات مورفولوژیکی در ریشه ها می شود که در توانایی آنها در جذب مواد مغذی دخالت می کند. علاوه بر این ، آمونیاک همچنین تنفس ریشه ها را مهار می کند ، و در نتیجه جریان خالص K می باشد.

توصیه هایی برای کود پایه

کودمقدار

کیلوگرم بر هکتار

lbs/ac

سوپر فسفات (0-20-0, درجه یک)250225

پتاسیم سولفات500445

منیزیم سولفات250225

در صورت لزوم موارد زیر را در ترکیب اضافه کنید:

Calcitic limestone800715

پیت800 bales/ha

کودهای مرتبط را در خاک ترکیب کنید تا از کمبود ریز مغذی ها جلوگیری کنید ( آزمایش خاک ضروری است )

تناوب زراعی

توصیه می شود در اکثر بیماریها طی یک دوره 3 ساله محصولات زراعی هم خانواده خیار کاشته نشود ، همچنین باید 5 سال پس از بروز پژمردگی فوزاریومی این تناوب حفظ گردد.

حساسیت های خاص خیار

خیار و سایر اعضای خانواده Cucurbit حساسیت خاصی دارند که ممکن است بازده و کیفیت میوه را به خطر اندازد. از جمله این حساسیت ها می توان به شوری عمومی (مقادیر بالای E.C.) ، حساسیت به یونهای خاص مانند کلسیم ، منیزیم ، سدیم ، کلرید و پرکلرات اشاره کرد.

شوری

خسارت شوری ممکن است در اثر آب زیرزمینی با میزان بالای EC، آب آبیاری ، خاک یا محیط کشت و استفاده بیش از حد کودها ایجاد شود.

شکل های فوق اثر نمک زیاد یا E.C: برگها بی حال و چرمی به نظر می رسند. یک نوار باریک زرد در حاشیه برگ ایجاد می شود

گیاهانی که در شرایط نمکی رشد می کنند ،کوتاه شده و برگهای سبز تیره ، افتاده و چرمی دارند که مستعد پژمردگی هستند. یک نوار باریک از بافت نکروزه زرد اغلب در لبه های برگ وجود دارد. این گیاهان در هوای گرم پژمرده خواهند شد

مطالعات بی شماری نشان داد که با افزایش غلظت نمک آب آبیاری ، کاهش خطی در عملکرد خیار مشاهده می شود. برای افزایش 1 میلی گرم بر سانتی متر در E.C ، کاهش عملکرد حدود 17٪ بود (به شکل های 2.7 و 2.8 مراجعه کنید.)

درمان های زراعی برای مقابله با اثرات شوری عبارتند از:

• خاک و یا محیط کشت را با آب شیرین شسته تا کود اضافی از بین برود.
• برنامه کود را تنظیم کنید تا اطمینان حاصل شود که میزان مصرف از نیازهای محصول تجاوز نمی کنند.
• از رقم های مقاوم به شوری استفاده کنید
• مقدار زیادی کود پتاسیم ، غیر از کلرید پتاسیم ، بکار ببرید ، زیرا پتاسیم به طور قابل توجهی توانایی گیاهان در مقابله با تنش های شوری را افزایش می دهد.

سمیت کلرید (Cl-)

رشد عادی خیار فقط به مقادیر کمی کلرید مشابه آهن احتیاج دارد ، اما در صورت تهیه فراوان مقدار بیشتری مصرف می شود. سمیت کلرید می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.

علائم سمیت کلرید روی برگ خیار

کلرید در مقادیر بسیار بیشتری توسط ریشه های خیار نسبت به سدیم گرفته می شد. آنیون کلرید به طور قابل توجهی قدرت گیاه را کاهش می دهد و تمایل به تجمع در حاشیه برگ ها دارد ، باندی از بافت سبز کم رنگ در اطراف حاشیه برگ ایجاد میکند

با توجه به حساسیت کلرید خاص خیارها ، از کودهای حاوی کلرید مانند کلرید پتاسیم (موریات پتاس (KCl) یا کلرید کلسیم (CaCl2)) درمزارع خیار استفاده کنید.

سمیت پرکلرات

آنیون پرکلرات (ClO4) – در ذخایر معدنی نیتراتهای طبیعی وجود دارد. بنابراین ، گاهی اوقات در کودهای تولید شده دیده میشود. پرکلرات یک اسید قوی است که باعث کاهش فعالیت آنزیم RuDP (ریبولوز دیفسفات کربوکسیلاز) می شود.

هنگامی که برای کشت سبزیجات گلخانه ای مورد استفاده قرار گرفت ، ثابت شد که پرکلرات در غلظت 3% از محلول مغذی منجر به سندرم “Bolblad” می شود که با علائم زیر نشان داده می شود:

• پیچیده شدن برگ و ناهنجاری در حال رشد
• باز شدن جزئی گلهای ماده
• کاهش عملکرد در اثر کاهش تشکیل میوه

سمیت گلیفوزیت

گلیفوزات یک علف کش بسیار گسترده است. هنگامی که در نزدیکی گیاهان خیار استفاده می شود ، مقادیر کمی که توسط گیاه خیار جذب می شود ، کافی است تا خسارت هایی را شامل شود که شامل پیچیدگی به سمت بالا ، برگ های جوان کمرنگ تا زرد کم رنگ و کوتولگی شدید است.

تاثیر علف کش گلایفوزیت بروی گیاه خیار

راهنمای کامل کاشت و پرورش و تغذیه گیاه خیار

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

خیار مانند گیاهان نیمه گرمسیری است، این گیاه در شرایط دمای بالا ، رطوبت ، و شدت نور و با تأمین آب و مواد مغذی مداوم رشد می کند. در شرایط محیطی و غذایی مطلوب و پایدار و هنگامی که آفات تحت کنترل باشند گیاهان به سرعت رشد می کنند و به شدت محصول می آورند. آنها برای دریافت بالاترین نور ممکن امکان حرکت مناسب هوا نیاز به هرس مکرر در قالب یک ساقه واحد و رشد در امتداد سیم یا نخ های عمودی دارند.

از طرف دیگر خیارها نسبت به شرایط نامطلوب بسیار حساس هستند و کمترین استرس در رشد و بهره‌وری آنها تأثیر دارد.

گل نر

گل ماده

پارامترهای مهم برای رشد خیار

دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

درجه حرارت هوا مؤلفه اصلی محیطی است که بر رشد رویشی ، شروع گلدهی ، رشد میوه و کیفیت میوه تأثیر می گذارد. میزان رشد محصول به میانگین دمای 24 ساعته بستگی دارد که میانگین درجه حرارت هوابیشتر باعث رشد سریعتر خواهد بود. هرچه تغییرات دمای هوا در شب بیشتر باشد ، گیاه بلندتر و اندازه برگ آن نیز کوچکتر است.

اگرچه حداکثر رشد در دمای روز و شب در حدود 28 درجه سانتیگراد رخ می دهد ، اما حداکثر تولید میوه با دمای شب 19-20 درجه سانتیگراد و دمای روز 20-22 درجه سانتی گراد حاصل می شود. درجه حرارت توصیه شده در جدول زیر به همین دلیل سازشی است که برای محصول و تولید میوه پایدار و همراه با رشد متوسط محصول در طول فصل رشد طراحی شده است.

در هنگام هوای گرم (یعنی اواخر بهار و اوایل پاییز) ، باید دما را کاهش داد (در گلخانه) به ویژه در طول شب ، تا 2 درجه سانتیگراد کاهش دهید مخصوصا زمانی که گیاه دارای محصول زیاد است تا رشد رویشی را ترغیب کنید. این کار موجب صرفه جویی در مصرف انرژی می شود زیرا می توان میانگین 24 ساعته را با وجود درجه حرارت بالا و شرایط مطلوب نور تضمین کرد.

جدول 1 – درجه حرارت هوا توصیه شده برای برداشت خیار

نور کم

(°C)

نور زیاد

(°C)

با کربن دی اکسید (°C)

حداقل شبانه*192020

حداقل روزانه202122

دمای تهویه262628

* حداقل دمای ریشه 19 درجه سانتیگراد لازم است ، اما درجه حرارت 22-23 درجه سانتیگراد ترجیح داده می شود.

میانگین دمای مطلوب روزانه هوا 15-24 درجه سانتی گراد (65-75 درجه فارنهایت) است. دمای مطلوب برای رشد در شب ، در حدود 18 درجه سانتیگراد و در طول روز ، حدود 28 درجه سانتیگراد همراه با شدت نور زیاد است.

برای اطمینان از استقرار مناسب ، دمای خاک باید حداقل 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. هر چه دمای خاک بالاتر باشد ، نهال ها سریعتر ظاهر می شوند و در برابر حشرات و بیماری های مرگ گیاهچه ای کمتر آسیب پذیر می شوند.

[alert type=”warning”]در دمای 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) 9 تا 16 روز برای جوانه زنی لازم است. در دمای 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) ، فقط 5 تا 6 روز مورد نیاز است. حتی پس از جوانه زنی ، خیارها نسبت به سرما حساس هستند. در مناطق سردسیر ، همیشه باید دانه ها به اندازه کافی دیر کاشته شوند تا از سرمازدگی جلوگیری شود. قرار گرفتن در معرض شرایط خنک حتی اگر دما بالاتر از انجماد باقی بماند رشد را کند می کند. نهال های رشد آهسته در برابر سوسکهای کک (flea beetle) (با جویدن، آنها بطور قابل توجهی سطح برگ گیاهان جوان را کاهش می دهد) آسیب پذیر هستند. درجه حرارت بیش از حد بالا در طول گلدهی باعث کاهش دوام گرده می شود.

فصل رشد خنک و ابری ممکن است باعث میوه ی تلخ شود.

نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

رطوبت نسبی بالا (RH) عموماً باعث رشد می شود با این حال ، رشد مناسب می تواند در رطوبت نسبی متوسط یا حتی پایین نیز حاصل شود. محصول می تواند رطوبت نسبی را از مقدار پایین تا بسیار زیاد تنظیم و در برابر آن مقاومت کند اما نسبت به تغییرات شدید و مکرر رطوبت نسبی بسیار حساس واکنش نشان می دهد.

از معایب برداشت محصول در شرایط رطوبت نسبی بالا می توان به افزایش خطر تراکم آب بر روی گیاهان و ایجاد بیماریهای جدی اشاره کرد. در رطوبت نسبی کم ، آبیاری، نیازی حیاتی می شود ، زیرا باید مقادیر زیادی آب به محیط رشد اضافه شود بدون اینکه دائماً ریشه های خفه شده و از اکسیژن محروم شود.

علاوه بر این ، رطوبت نسبی کم باعث رشد کپک پودری و کنه های عنکبوتی می شود

دی اکسید کربن در گلخانه ها

در دماهای بالا و شدت نور زیاد، دی اکسید کربن اضافی که در غلظت حداکثر 400 ppm اعمال شده ، از نظر اقتصادی بسیار مفید است. مناطقی با آب و هوای معتدل ، بیشتر می توانند از دی اکسید کربن استفاده شده فقط در تابستان سود ببرند.

اما در مناطقی که دارای آب و هوای نسبتا خشک هستند ، نیاز به تهویه گلخانه به طور فعال در طول تابستان گرم دارند که این عمل، تولید محصول را سخت تر می کند و هزینه ی بیشتری دارد. دی اکسید کربن را در طول روز یا هر قسمت از شب هنگام تأمین نور مصنوعی ، اعمال کنید.

از نظر اقتصادی مقرون به صرفه و بسیار توصیه می شود از دی اکسید کربن مایع (گاز دی اکسید کربن مایع تحت فشار) به دلیل خلوص و راحتی آن برای کنترل دقیق غلظت استفاده کنید. دی اکسید کربن مایع نیز ترجیح داده می شود زیرا سوزاندن گاز طبیعی یا پروپان برای تولید دی اکسید کربن خطر آسیب دیدگی گیاهان از آلاینده های گازی را افزایش می دهد ، به عنوان مثال. اتیلن

جوانه زنی بذر خیار

بذرها تحت شرایط بهینه در سه روز جوانه زده و ظهور می کنند. در این مدت پوشش دانه محکم می ماند.

پس از پیدایش لپه ها ، ریشه ها به سرعت رشد می کنند. نور خورشید فتوسنتز را به برگهای واقعی و سیستم ریشه منتقل می کند.

در طی هفته اول یکپارچگی لپه ها بسیار مهم است و در صورت آسیب دیدن، گیاهان دوباره در زمین جایگزین می شوند. نهال هایی که مجددا کاشته می شود ممکن است جایگزین مناسبی باشند اما ضعیف و مستعد استرس هستند.

برای جوانه زنی مناسب ، دمای خاک باید بالاتر از 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. اگر خاک خیلی سرد باشد و ظهور گیاهچه ای ضعیف حاصل شود.

مرحله کاشتن

فصل رشد خیار نسبتاً کوتاه است ، 55-60 روز برای انواع ارقام در مزارع و بیش از 70 روز برای انواع ارقام در گلخانه است.

تاریخ کاشت

کاشت خیار تقریباً همیشه به صورت بذر مستقیم است. مانند اکثر خیارها ، آنها به خوبی نشا نمی شوند و هزینه های نشاء بالا است. عمق کاشت 2.5-4 سانتی متر (1-1.5 اینچ) است. عمق زیاد کاشت باعث جوانه زنی دیرهنگام می شود.

گیاهان در مراحل اولیه رشدی باید از بادهای گرم در امان باشند به علاوه کاشت گیاه روی مالچ های پلاستیکی باعث زودرس شدن آن می شود

فاصله کاشت

فاصله کاشت بستگی به روش رشد ، رقم و روش برداشت دارد.

فاصله نزدیک باعث افزایش بازده ، بلوغ یکنواخت تر می شود و مشکلات علفهای هرز را کاهش می دهد. همچنین منجر به میوه های کوتاه تر با رنگ روشن تر می شود.

با این حال کاشت زیاد گیاهان به بذر و کودهای بیشتری نیاز دارد

پارامترهای فاصله و بذر برای کشت در مزارع باز

برداشت دستی

روش مصرف

تراکم گیاه (گیاهان در هکتار)فاصله بین ردیف هافاصله در ردیفتوده بذر

سانتی مترفوتسانتیمتراینچkg/halbs/acre

تازه40-50,00090-1203-423-309-121.71.5

ترشی (فرآوری)60-75,00090-1203-415-206-82.0-5.52-5

برداشت ماشینی

ترشی (فرآوری)50-75,00060-7024-285-102-41.8-5.51.8-5

خاک

خیار خاکهایی با بافت سبک را که به خوبی زهکشی می شوند ، از نظر مواد آلی غنی هستند و pH آنها 6 – 6/8 است ترجیح می دهند. خیار نسبتاً به خاکهای اسیدی تحمل دارد (پایین تر از pH 5.5).

خیارهای گلخانه ای به طور کلی در طیف گسترده ای از pH خاک (7/5-5/5) به خوبی رشد می کنند ، اما pH 6.0-6.5 برای خاک های معدنی و pH 5/0 تا 5/5 برای خاکهای آلی به طور کلی به عنوان مطلوب پذیرفته می شود.

[alert type=”info”]معمولاً pH در بیشتر خاکهای معدنی گلخانه ای بالاتر از حد pH بهینه (6.0-6.5) است. یک راه حل ساده ، هرچند موقت ، برای مشکل pH بالا ، اضافه کردن پیت (Peat)، بدون خنثی کردن اسیدیته آن با سنگ آهک است. پیت همچنین به حفظ ساختار خاک مناسب کمک می کند ، اما باید سالانه به آن اضافه شود تا از طریق تجزیه جبران شود.[/alert]

آماده سازی خاک برای کشت

ضدعفونی خاک در کنترل علفهای هرز و بیماریهای ناشی از خاک موثر است. . مالچ پلاستیکی سیاه قبل از کاشت مزرعه ، رطوبت را حفظ می کند ، دمای خاک را افزایش می دهد و عملکرد اولیه و کل را افزایش می دهد. پلاستیک باید بلافاصله روی خاکی که ضدعفونی شده است، قرار گیرد. خاک هنگام قراردادن پلاستیک باید مرطوب باشد. پلاستیک سیاه بدون علف کش قابل استفاده است.

کود باید هنگام آماده سازی بستر استفاده شود. حداقل 50٪ ازت (N) باید در فرم نیترات (NO3) باشد.

از فویل و سایر مالچهای بازتابنده می توان برای دفع شته هایی که ویروس ها را در خیارهای کاشته شده در پاییز منتقل می کنند ، استفاده کرد.

کاشت مستقیم بذر از طریق مالچ برای محافظت از ویروس حداکثر توصیه می شود. زمانی که سابقه بیماریهای مربوط به خاک در این زمینه وجود داشته باشد ، ضدعفونی خاک ضروری خواهد بود. کشاورزان باید آبیاری قطره ای را با مالچ پلاستیکی در نظر بگیرند.

کاشت داربستی

برای صرفه جویی در فضا و بهبود عملکرد و کیفیت میوه می توان به کاشت داربستی خیار پرداخت. اما هزینه بالای داربست باعث می شود که تولید تجاری با این روش در اکثر موارد غیر اقتصادی باشد. خیارهای گلخانه ای باید داربستی شوند ، زیرا میوه بلند اگر در بروی زمین باشد خم می شود.

مهمترین مزایای داربستی کردن یک محصول خیار شامل موارد زیر است:

• بازده برداشت
• راندمان مدیریت آفات
• میوه های دراز تر و صاف تر
• رنگ میوه یکنواخت
• کاهش ریزش میوه به دلیل بیماریهای خاک
• افزایش عملکرد به دلیل ردیف نزدیکتر
• کاهش خم شدن خیارها

معایب عبارتند از:

• هزینه زیاد داربست زنی
• نیروکار بیشتر برای انجام این کار

خیار گلخانه ای

شیوه های کشت

خیار گلخانه ای تحت شرایط مطلوب محیطی به سرعت رشد می کند و تولید میوه از 60 – 70 روز پس از کاشت بذر آغاز می شود. برای تولید خوب ، دامنه دمای 24 تا 27 درجه سانتی گراد در طول روز مطلوب است. در حالی که درجه حرارت اوج روز 29 تا 25 درجه سانتی گراد قابل تحمل است ، دوره طولانی مدت درجه حرارت بالا می تواند بر کیفیت میوه تأثیر منفی بگذارد. دمای شبانه کمتر از 18 درجه سانتی گراد امکان رشد سریع و تولید زودتر میوه را فراهم می کند.

کاشت خیار گلخانه ای معمولاً از نشاء شروع می شود ، اما بذر مستقیم در بسترهای گلخانه ای ممکن است برای اواخر تابستان یا کاشت اوایل پاییز نیز عملی باشد

نشاء باعث استفاده بهتر از فضای گلخانه ای می شود ، زیرا جوانه زنی بذر و رشد زودرس گیاهان را می توان در یک محل کوچکتر محدود کرد. مضرات نشاء در گلخانه، هزینه ظروف و کار نیروی نشاءکاری است.

فاصله ، پرورش و هرس

تصميم در مورد تعداد گياهان مورد نياز برای کاشت گلخانه اي بايد براساس شرايط مورد انتظار در هنگام رشد محصول و نيز روش هرس گياهان باشد. با داشتن نور آفتاب مناسب ، هر گیاه در حدود 0.5 متر مربع به فضای اختصاصی نیاز دارد. در شرایط کم تور، تقریبا دو برابر این فاصله برای جلوگیری از همپوشانی و سایه زنی برگ توسط گیاهان مجاور نیاز است.

ردیف ها اغلب به فاصله 1.2 – 1.5 متر (4 – 5 فوت) از هم فاصله دارند و گیاهان 30 – 45 سانتی متر (12 – 18 اینچ) از یکدیگر در ردیف قرار دارند.

بیشتر تولید کنندگان گیاهان خود را با سیستم چتر هرس می کنند. در این سیستم ، تمام شاخه های جانبی به محض توسعه برداشته می شوند تا اینكه گیاه به سیم پشتیبانی بالارونده برسد. برای تشویق رشدرویشی گیاه ، میوه ها نباید در 75 سانتی متر پایین (30 اینچ) از ساقه اصلی رشد کنند. میوه های اصلی ساقه در بالای آن نقطه در پایه هر برگ امکان رشد دارند.

نازک شدن میوه خیار

اضافه وزن گاهی اوقات می تواند مشکل ساز باشد. برای جلوگیری از خسارت به گیاهان و بهبود میوه ، تعداد میوه در بوته را از طریق تنک کردن کنترل کنید. این روشی موثر است بنابراین با احتیاط زیاد از آن استفاده کنید. تعداد مطلوب میوه در هر گیاه با رقم و حتی بیشتر با شرایط رشد متفاوت است.

اگرچه ، محدود کردن تعداد میوه در گیاه باعث می شود که همواره میوه های با ارزش بالا تولید شود ، اما تولید کنندگان نمی توانند با توجه به ظرفیت آب و هوایی و شرایط زمین و هوا بهترین زمان با بهترین تعداد تنک را انتخاب کنند. آنها ممكن است تصميم بگيرند كه ميوه هاي زيادي را تنک کرده و بنابراين به صورت غير ضروري توليد را محدود كنند. تنک میوه بدون شک بیشتر در دست پرورش دهندگان با تجربه است که می توانند از آن برای به حداکثر رساندن بازده مالی خود استفاده کنند.

آبیاری

حداکثر عملکرد و کیفیت میوه فقط در صورت تحقق رطوبت کافی و به موقع حاصل می شود. گیاهان خیار ریشه های کم عمق دارند و در تمام مراحل رشد به رطوبت کافی خاک احتیاج دارند. هنگامی که میوه شروع به ظاهر شدن و بلوغ می کند ، رطوبت کافی بسیار مهم است.

هدف از آب دهی ، تأمین آب كاملاً مناسب به ریشه های گیاه بدون خیساندن خاک به حدی است كه هوا نتواند به ریشه برسد. صبر نکنید تا گیاهان شروع به پژمرده شدن کنند. یک عمل خوب این است که قبل از شروع آبیاری بعدی ، مقدار زیادی آب را درون خاک ریخته و محاسبه کنید که چقدر آب باقی مانده است.

نیاز گیاهان روزانه و فصلی تغییر می کند. گیاهان جوان آبی که در دی یا بهمن در گلخانه کاشته می شوند ، فقط یک بار در هر 5-10 روز و پس از آن فقط به اندازه کافی برای مرطوب کردن 15-20 سانتی متر خاک آبیاری می شوند. گیاهانی مشابه که در ماه خرداددر حال رشد هستند ممکن است به 5-10 برابر آب بیشتر احتیاج داشته باشند.

بگذارید بافت و ساختار خاک تعیین کند که در هر برنامه چقدر آب اضافه می شود. با بررسی خاک قبل از آب دادن و چند ساعت پس از آن می توانید اثربخشی کاربرد آب را ارزیابی کنید. بسته به نوع خاک و شرایط رشد ، تقریباً 25 تا 50 میلی متر آب در هفته برای به دست آوردن خیارهای با کیفیت بالا مورد نیاز است. تأمین آب نامنظم ، به ویژه در هنگام شکوفایی و رشد میوه ، می تواند کیفیت میوه را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش میوه های خمیده شود.

pH آب نیز بسیار مهم است و ممکن است نیاز به تنظیم باشد. pH مورد نظر محلول غذایی موجود در گیاهان باید بین 5.5 تا 6.0 باشد. اسید نیتریک ، سولفوریک یا اسید فسفریک برای کاهش pH آب های بالای 7 توصیه می شود. اگر آب به دلیل غلظت زیاد بی کربنات قلیایی است ، قبل از افزودن، نمک های کودی را به آن اضافه کرده تا pH تنظیم شود. در صورت نیاز به افزایش pH معمولاً از هیدروکسید پتاسیم استفاده می شود.

نکته مهم: زمان آبیاری نباید با گرده افشانی تداخل داشته باشد و باید اجازه دهد سطوح قبل از غروب خشک شود.

سیستم آبیاری قطره ای نسبت به سایر سیستم های آبیاری معمولی خاک بهتر است ، زیرا می توان با تنظیم عرضه آب و مواد مغذی ، رشد محصول را کنترل کرد. سیستم قطره ای همچنین باعث کاهش رطوبت نسبی (RH) در گلخانه می شود ، زیرا تمام خاک آبیاری نمی شود و به دلیل اینکه این سیستم با استفاده از پلی اتیلن سفید به عنوان یک مالچ بازتاب کننده نور سازگار است. در کشورهایی که از کمبود آب آبیاری مناسب رنج می برند ، روش آبیاری قطره ای دارای ویژگی مهمی است که با راندمان بالای آب موجب صرفه جویی در آب می شود.

از این رو منابع ، از جمله آب و انرژی آبیاری ، با استفاده از این سیستم با کارآیی بیشتری صورت می گیرد. در بیشتر موارد ، از قطره چکان های خطی متداول با جریان استاندارد 2 لیتر / ساعت و یک قطره چکان برای هر گیاه استفاده کنید.

اما به دلیل کمبود و گسترده بودن سیستم ریشه خیار ، میتوانید یک قطره چکان 4 لیتر در ساعت را در نظر بگیرید که معمولاً باعث حرکت جانبی بیشتر آب آبیاری می شود. حتی بهتر ، دو قطره چکان (هر بار 2 لیتر در ساعت) در هر گیاه را تهیه کنید.

قطره چکان های میکرو یا مه پاش ها در سطح زمین در امتداد ردیف گیاهان می تواند نتایج مطلوبی در رشد ریشه ، قدرت گیاهان و بهره وری داشته باشد. با این حال ، چنین سیستم های آبیاری اگر به درستی مدیریت نشوند ، می توانند به راحتی منجر به آبگرفتگی و سپس شیوع بیماری شوند که در اثر رطوبت بیش از حد و رطوبت ساقه گیاه ایجاد می شود. جایگزین دیگر استفاده از لوله های پلی اتیلن تخت است که سوراخ های کوچک با فاصله 10 سانتی متر از هم فاصله دارند. این سیستم معمولاً آب را در یک منطقه بسیار بزرگتر از سیستم قطره ای قرار می دهد اما RH را به اندازه یک سیستم آبپاش میکرو نمی کند.

اگرچه نسبتاً ارزان قیمت است ، سیستم آبیاری لوله تخت دارای طول عمر کمی است که نیاز به تعویض مکرر آن دارد. برای گلخانه های بزرگ انتخاب مناسبی نیست ، زیرا نرخ تحویل آب در طول خط بطور قابل توجهی متفاوت است (یعنی فشار جبران کننده نیست). گیاه را تا چهار بار در روز آبیاری کنید و از سیستم آبیاری برای اعمال کود روی محصول استفاده کنید.

تغذیه و کوددهی

خیار گلخانه ای به سرعت رشد می کند و هرگز نباید اجازه داده شود از کمبود آب یا مواد مغذی رنج ببرند. برای کشت پیشرفته خیار باید در کل چرخه رشد به بهترین وجه ممکن و بدون تخریب منابع خاک و آب ، میزان مطلوب مواد مغذی را در کل چرخه رشد تأمین کنید. میزان جذب مواد مغذی توسط خیار گلخانه ای بسیار زیاد است.

یک مطالعه نشان می دهد نیاز کودی خیار ممکن است در محدوده 28 کیلوگرم در هکتار (25 پوند در هکتار) ازت ، 5 کیلوگرم در هکتار (5 پوند در هکتار) فسفر ، و 40 کیلوگرم در هکتار (35 پوند در هکتار) پتاسیم باشد. در هفته در طول تولید حداکثر میوه باید از شیوه های مدیریت کود اطمینان حاصل کنید که نیازهای گیاهی برای دستیابی به بازده خوب میوه با کیفیت بالا راضی کننده باشد. روش مهمی که می تواند اطمینان حاصل کند که نیاز گیاهان کاملا رفع شده است ، روش آنالیز برگ است.

روش آنالیز برگ خیار

تشخیص چشمی فیزیولوژیکی را می توان با علائم ناشی از عوامل غیر غذایی مانند بیماری ، آفات و مواد شیمیایی اشتباه گرفت. برای تأیید تشخیصمی توان از آنالیز برگ استفاده کرد. این روش شامل آزمایش شیمیایی برگ ها برای تعیین اینکه آیا مواد مغذی خاصی در بافت گیاهان در غلظت های طبیعی وجود دارد یا خیر. از این روش می توان برای بررسی مناسب بودن برنامه کود و پیش بینی نیاز به مکمل های مغذی استفاده کرد.

یک نقطه ضعف آنالیز برگ آن است که کند است ، زیرا بیشتر آزمایشگاه ها حداقل یک هفته طول می کشد تا نمونه ها پردازش شود و نتایج را به کشاورز گزارش دهند. در بسیاری از موارد ، آزمایشگاهها نتایج را تفسیر نمی کنند و یا چگونگی اصلاح اوضاع را توصیه نمی کنند.

Nutrigation (کود دهی) (استفاده از کود از طریق سیستم آبیاری) روشی محبوب و کارآمد برای کوددهی سبزیجات مزارع و گلخانه ای است. کودها در یک مخزن نگهدارنده بزرگ حل می شوند و محلول به صورت پمپ به محصول می رسد یا از روش محلول پاشی استفاده می گردد.

بیشترین توصیه های اولیه برای کاربرد کود به محصولات زراعی که در خاکهایشان به طور سنتی رشد می کردند بر اساس برآورد حذف مواد مغذی توسط محصولات زراعی بود.

کودهای پایه معمولاً هنگام استفاده از آبیاری قطره ای مورد استفاده قرار نمی گیرند (به علت رسوب)، اما پیت و آهک ممکن است قبل از کاشت برای بهبود ساختار خاک و تنظیم pH خاک استفاده شوند

بر اساس آنالیزهای برگ که در طول فصل رشد انجام می شود ، دو نمونه کلی از رژیم های کوددهی آورده شده است

برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

روز پس از کاشت نیروژن – روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل از کاشت285025.045.0

0 – 140.91.8428437.675.2

15 – 631.53.0124220110.3196.6

64 – 770.71.4135243120.1216.6

برنامه تغذیه و نرخ خیار با نسبت N: K = 1: 1 *

روز پس از کاشت نیتروژن روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل کاشت272724.024.0

0 – 71.01.0353531.031.0

8 – 211.51.5585852.052.0

22 – 632.02.0152152136.0136.0

64 – 701.51.5168168150.0150.0

بر اساس آنالیز برگ*

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای مزرعه (در ماده خشک جوانترین برگی که به طور کامل بالغ شده و گیاه در مرحله گلدهی اولیه است). منبع: Ankerman & Large، 1992.

ماده غذاییواحدکمبود کمنرمالزیادبیش از اندازه

نیتروژن%<1.81.8–2.53.5–5.55.5–7>7

فسفر%<0.200.20–0.30.3–0.70.7–1.0>1.0

پتاسیم%<2.02.0–3.03.0–4.04.0–5.0>5.0

کلسیم%<1.01.0–2.02.0–3.0

منیزیم%<0.150.15–0.60.6–1.51.5–2.5>2.5

سولفور%<0.30.3–1.0

سدیم%0–0.35>0.35

کلرید%0–1.51.5–2.0>2.0

مس *mg/kg<33–1010–2020–30>30

روی *mg/kg<1515–3030–70100–300>300

منگنز *mg/kg<1515–5050–200200–500>500

آهنmg/kg‡<5050–200

برنmg/kg<2020–3030–7070–100>100

مولیبدنmg/kg<0.20.2–0.50.5–2.0

* مقادیر مس ، روی و منگنز موجود در برگهای پاشیده شده توسط قارچ کش ها یا اسپری های مواد مغذی حاوی عناصر کمیاب نمی تواند راهنمایی موثری برای وضعیت تغذیه ای باشد.

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای گلخانه ای (در ماده خشک برگهای 3 تا 5 از بالا ، منبع: C. de Kreif ، و همکاران ، 1992).

ماده غذاییواحدکمبودنرمالبیش از اندازه

نیتروژن%<1.84.2-5.6

فسفر%<0.470.6–0.9

پتاسیم%<2.353.2–4.5

کلسیم%<1.22.2–2.4

منیزیم%<0.370.4–0.7

سولفور%0.3–0.6

مسmg/kg<55–17

رویmg/kg<2650–140>300

منگنزmg/kg<1555–300>550

آهنmg/kg85–300

برنmg/kg<4350–76>108

مولیبدنmg/kg<0.291.0–2.0

فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

• در کشت هیدروپونیک ، NO3- تغذیه منجر به رشد بیشتر گیاه نسبت به تغذیه آمونیوم نیترات یا اوره می شود.
• نسبت NO3- / NH4 بر غلظت K در شیره نهالهای خیار تأثیر می گذارد. هرچه این نسبت بیشتر باشد ، غلظت K در شیره زایلم بیشتر است (شکل 3.2). یک مطالعه دیگر نشان داد که میزان کلرید موجود در شیره گیاهی با افزایش آمونیوم به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
• هنگامی که نیتروژن به عنوان آمونیاک (NH3) تولید می شود ، هر دو زیست توده شاخساره و ریشه ، عملکرد و محتوای K کاهش می یابد ، احتمالاً به دلیل اینکه آمونیاک باعث ایجاد تغییرات مورفولوژیکی در ریشه ها می شود که در توانایی آنها در جذب مواد مغذی دخالت می کند. علاوه بر این ، آمونیاک همچنین تنفس ریشه ها را مهار می کند ، و در نتیجه جریان خالص K می باشد.

توصیه هایی برای کود پایه

کودمقدار

کیلوگرم بر هکتار

lbs/ac

سوپر فسفات (0-20-0, درجه یک)250225

پتاسیم سولفات500445

منیزیم سولفات250225

در صورت لزوم موارد زیر را در ترکیب اضافه کنید:

Calcitic limestone800715

پیت800 bales/ha

کودهای مرتبط را در خاک ترکیب کنید تا از کمبود ریز مغذی ها جلوگیری کنید ( آزمایش خاک ضروری است )

تناوب زراعی

توصیه می شود در اکثر بیماریها طی یک دوره 3 ساله محصولات زراعی هم خانواده خیار کاشته نشود ، همچنین باید 5 سال پس از بروز پژمردگی فوزاریومی این تناوب حفظ گردد.

حساسیت های خاص خیار

خیار و سایر اعضای خانواده Cucurbit حساسیت خاصی دارند که ممکن است بازده و کیفیت میوه را به خطر اندازد. از جمله این حساسیت ها می توان به شوری عمومی (مقادیر بالای E.C.) ، حساسیت به یونهای خاص مانند کلسیم ، منیزیم ، سدیم ، کلرید و پرکلرات اشاره کرد.

شوری

خسارت شوری ممکن است در اثر آب زیرزمینی با میزان بالای EC، آب آبیاری ، خاک یا محیط کشت و استفاده بیش از حد کودها ایجاد شود.

شکل های فوق اثر نمک زیاد یا E.C: برگها بی حال و چرمی به نظر می رسند. یک نوار باریک زرد در حاشیه برگ ایجاد می شود

گیاهانی که در شرایط نمکی رشد می کنند ،کوتاه شده و برگهای سبز تیره ، افتاده و چرمی دارند که مستعد پژمردگی هستند. یک نوار باریک از بافت نکروزه زرد اغلب در لبه های برگ وجود دارد. این گیاهان در هوای گرم پژمرده خواهند شد

مطالعات بی شماری نشان داد که با افزایش غلظت نمک آب آبیاری ، کاهش خطی در عملکرد خیار مشاهده می شود. برای افزایش 1 میلی گرم بر سانتی متر در E.C ، کاهش عملکرد حدود 17٪ بود (به شکل های 2.7 و 2.8 مراجعه کنید.)

درمان های زراعی برای مقابله با اثرات شوری عبارتند از:

• خاک و یا محیط کشت را با آب شیرین شسته تا کود اضافی از بین برود.
• برنامه کود را تنظیم کنید تا اطمینان حاصل شود که میزان مصرف از نیازهای محصول تجاوز نمی کنند.
• از رقم های مقاوم به شوری استفاده کنید
• مقدار زیادی کود پتاسیم ، غیر از کلرید پتاسیم ، بکار ببرید ، زیرا پتاسیم به طور قابل توجهی توانایی گیاهان در مقابله با تنش های شوری را افزایش می دهد.

سمیت کلرید (Cl-)

رشد عادی خیار فقط به مقادیر کمی کلرید مشابه آهن احتیاج دارد ، اما در صورت تهیه فراوان مقدار بیشتری مصرف می شود. سمیت کلرید می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.

علائم سمیت کلرید روی برگ خیار

کلرید در مقادیر بسیار بیشتری توسط ریشه های خیار نسبت به سدیم گرفته می شد. آنیون کلرید به طور قابل توجهی قدرت گیاه را کاهش می دهد و تمایل به تجمع در حاشیه برگ ها دارد ، باندی از بافت سبز کم رنگ در اطراف حاشیه برگ ایجاد میکند

با توجه به حساسیت کلرید خاص خیارها ، از کودهای حاوی کلرید مانند کلرید پتاسیم (موریات پتاس (KCl) یا کلرید کلسیم (CaCl2)) درمزارع خیار استفاده کنید.

سمیت پرکلرات

آنیون پرکلرات (ClO4) – در ذخایر معدنی نیتراتهای طبیعی وجود دارد. بنابراین ، گاهی اوقات در کودهای تولید شده دیده میشود. پرکلرات یک اسید قوی است که باعث کاهش فعالیت آنزیم RuDP (ریبولوز دیفسفات کربوکسیلاز) می شود.

هنگامی که برای کشت سبزیجات گلخانه ای مورد استفاده قرار گرفت ، ثابت شد که پرکلرات در غلظت 3% از محلول مغذی منجر به سندرم “Bolblad” می شود که با علائم زیر نشان داده می شود:

• پیچیده شدن برگ و ناهنجاری در حال رشد
• باز شدن جزئی گلهای ماده
• کاهش عملکرد در اثر کاهش تشکیل میوه

سمیت گلیفوزیت

گلیفوزات یک علف کش بسیار گسترده است. هنگامی که در نزدیکی گیاهان خیار استفاده می شود ، مقادیر کمی که توسط گیاه خیار جذب می شود ، کافی است تا خسارت هایی را شامل شود که شامل پیچیدگی به سمت بالا ، برگ های جوان کمرنگ تا زرد کم رنگ و کوتولگی شدید است.

تاثیر علف کش گلایفوزیت بروی گیاه خیار

راهنمای کامل کاشت و پرورش و تغذیه گیاه خیار

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

فهرست مطالب

1. عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

4. پارامترهای مهم برای رشد خیار

   1. دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

5. نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

6. دی اکسید کربن در گلخانه ها

7. جوانه زنی بذر خیار

   1. مرحله کاشتن

      1. تاریخ کاشت

   2. فاصله کاشت

   3. خاک

   4. آماده سازی خاک برای کشت

   5. کاشت داربستی

8. خیار گلخانه ای

   1. شیوه های کشت

   2. فاصله ، پرورش و هرس

   3. نازک شدن میوه خیار

   4. آبیاری

   5. تغذیه و کوددهی

   6. روش آنالیز برگ خیار

      1. برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

   8. فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

   9. توصیه هایی برای کود پایه

   10. تناوب زراعی

9. حساسیت های خاص خیار

   1. شوری

   2. سمیت کلرید (Cl-)

   3. سمیت پرکلرات

   4. سمیت گلیفوزیت

عادات و نیازهای رشدی گیاه خیار

خیار مانند گیاهان نیمه گرمسیری است، این گیاه در شرایط دمای بالا ، رطوبت ، و شدت نور و با تأمین آب و مواد مغذی مداوم رشد می کند. در شرایط محیطی و غذایی مطلوب و پایدار و هنگامی که آفات تحت کنترل باشند گیاهان به سرعت رشد می کنند و به شدت محصول می آورند. آنها برای دریافت بالاترین نور ممکن امکان حرکت مناسب هوا نیاز به هرس مکرر در قالب یک ساقه واحد و رشد در امتداد سیم یا نخ های عمودی دارند.

از طرف دیگر خیارها نسبت به شرایط نامطلوب بسیار حساس هستند و کمترین استرس در رشد و بهره‌وری آنها تأثیر دارد.

گل نر

گل ماده

پارامترهای مهم برای رشد خیار

دما ، اثر عمومی و با اشاره ویژه به شرایط گلخانه ها

درجه حرارت هوا مؤلفه اصلی محیطی است که بر رشد رویشی ، شروع گلدهی ، رشد میوه و کیفیت میوه تأثیر می گذارد. میزان رشد محصول به میانگین دمای 24 ساعته بستگی دارد که میانگین درجه حرارت هوابیشتر باعث رشد سریعتر خواهد بود. هرچه تغییرات دمای هوا در شب بیشتر باشد ، گیاه بلندتر و اندازه برگ آن نیز کوچکتر است.

اگرچه حداکثر رشد در دمای روز و شب در حدود 28 درجه سانتیگراد رخ می دهد ، اما حداکثر تولید میوه با دمای شب 19-20 درجه سانتیگراد و دمای روز 20-22 درجه سانتی گراد حاصل می شود. درجه حرارت توصیه شده در جدول زیر به همین دلیل سازشی است که برای محصول و تولید میوه پایدار و همراه با رشد متوسط محصول در طول فصل رشد طراحی شده است.

در هنگام هوای گرم (یعنی اواخر بهار و اوایل پاییز) ، باید دما را کاهش داد (در گلخانه) به ویژه در طول شب ، تا 2 درجه سانتیگراد کاهش دهید مخصوصا زمانی که گیاه دارای محصول زیاد است تا رشد رویشی را ترغیب کنید. این کار موجب صرفه جویی در مصرف انرژی می شود زیرا می توان میانگین 24 ساعته را با وجود درجه حرارت بالا و شرایط مطلوب نور تضمین کرد.

جدول 1 – درجه حرارت هوا توصیه شده برای برداشت خیار

نور کم

(°C)

نور زیاد

(°C)

با کربن دی اکسید (°C)

حداقل شبانه*192020

حداقل روزانه202122

دمای تهویه262628

* حداقل دمای ریشه 19 درجه سانتیگراد لازم است ، اما درجه حرارت 22-23 درجه سانتیگراد ترجیح داده می شود.

میانگین دمای مطلوب روزانه هوا 15-24 درجه سانتی گراد (65-75 درجه فارنهایت) است. دمای مطلوب برای رشد در شب ، در حدود 18 درجه سانتیگراد و در طول روز ، حدود 28 درجه سانتیگراد همراه با شدت نور زیاد است.

برای اطمینان از استقرار مناسب ، دمای خاک باید حداقل 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. هر چه دمای خاک بالاتر باشد ، نهال ها سریعتر ظاهر می شوند و در برابر حشرات و بیماری های مرگ گیاهچه ای کمتر آسیب پذیر می شوند.

[alert type=”warning”]در دمای 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) 9 تا 16 روز برای جوانه زنی لازم است. در دمای 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) ، فقط 5 تا 6 روز مورد نیاز است. حتی پس از جوانه زنی ، خیارها نسبت به سرما حساس هستند. در مناطق سردسیر ، همیشه باید دانه ها به اندازه کافی دیر کاشته شوند تا از سرمازدگی جلوگیری شود. قرار گرفتن در معرض شرایط خنک حتی اگر دما بالاتر از انجماد باقی بماند رشد را کند می کند. نهال های رشد آهسته در برابر سوسکهای کک (flea beetle) (با جویدن، آنها بطور قابل توجهی سطح برگ گیاهان جوان را کاهش می دهد) آسیب پذیر هستند. درجه حرارت بیش از حد بالا در طول گلدهی باعث کاهش دوام گرده می شود.

فصل رشد خنک و ابری ممکن است باعث میوه ی تلخ شود.

نور ، با خصوصیت ویژه برای گلخانه ها

رطوبت نسبی بالا (RH) عموماً باعث رشد می شود با این حال ، رشد مناسب می تواند در رطوبت نسبی متوسط یا حتی پایین نیز حاصل شود. محصول می تواند رطوبت نسبی را از مقدار پایین تا بسیار زیاد تنظیم و در برابر آن مقاومت کند اما نسبت به تغییرات شدید و مکرر رطوبت نسبی بسیار حساس واکنش نشان می دهد.

از معایب برداشت محصول در شرایط رطوبت نسبی بالا می توان به افزایش خطر تراکم آب بر روی گیاهان و ایجاد بیماریهای جدی اشاره کرد. در رطوبت نسبی کم ، آبیاری، نیازی حیاتی می شود ، زیرا باید مقادیر زیادی آب به محیط رشد اضافه شود بدون اینکه دائماً ریشه های خفه شده و از اکسیژن محروم شود.

علاوه بر این ، رطوبت نسبی کم باعث رشد کپک پودری و کنه های عنکبوتی می شود

دی اکسید کربن در گلخانه ها

در دماهای بالا و شدت نور زیاد، دی اکسید کربن اضافی که در غلظت حداکثر 400 ppm اعمال شده ، از نظر اقتصادی بسیار مفید است. مناطقی با آب و هوای معتدل ، بیشتر می توانند از دی اکسید کربن استفاده شده فقط در تابستان سود ببرند.

اما در مناطقی که دارای آب و هوای نسبتا خشک هستند ، نیاز به تهویه گلخانه به طور فعال در طول تابستان گرم دارند که این عمل، تولید محصول را سخت تر می کند و هزینه ی بیشتری دارد. دی اکسید کربن را در طول روز یا هر قسمت از شب هنگام تأمین نور مصنوعی ، اعمال کنید.

از نظر اقتصادی مقرون به صرفه و بسیار توصیه می شود از دی اکسید کربن مایع (گاز دی اکسید کربن مایع تحت فشار) به دلیل خلوص و راحتی آن برای کنترل دقیق غلظت استفاده کنید. دی اکسید کربن مایع نیز ترجیح داده می شود زیرا سوزاندن گاز طبیعی یا پروپان برای تولید دی اکسید کربن خطر آسیب دیدگی گیاهان از آلاینده های گازی را افزایش می دهد ، به عنوان مثال. اتیلن

جوانه زنی بذر خیار

بذرها تحت شرایط بهینه در سه روز جوانه زده و ظهور می کنند. در این مدت پوشش دانه محکم می ماند.

پس از پیدایش لپه ها ، ریشه ها به سرعت رشد می کنند. نور خورشید فتوسنتز را به برگهای واقعی و سیستم ریشه منتقل می کند.

در طی هفته اول یکپارچگی لپه ها بسیار مهم است و در صورت آسیب دیدن، گیاهان دوباره در زمین جایگزین می شوند. نهال هایی که مجددا کاشته می شود ممکن است جایگزین مناسبی باشند اما ضعیف و مستعد استرس هستند.

برای جوانه زنی مناسب ، دمای خاک باید بالاتر از 15 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت) باشد. اگر خاک خیلی سرد باشد و ظهور گیاهچه ای ضعیف حاصل شود.

مرحله کاشتن

فصل رشد خیار نسبتاً کوتاه است ، 55-60 روز برای انواع ارقام در مزارع و بیش از 70 روز برای انواع ارقام در گلخانه است.

تاریخ کاشت

کاشت خیار تقریباً همیشه به صورت بذر مستقیم است. مانند اکثر خیارها ، آنها به خوبی نشا نمی شوند و هزینه های نشاء بالا است. عمق کاشت 2.5-4 سانتی متر (1-1.5 اینچ) است. عمق زیاد کاشت باعث جوانه زنی دیرهنگام می شود.

گیاهان در مراحل اولیه رشدی باید از بادهای گرم در امان باشند به علاوه کاشت گیاه روی مالچ های پلاستیکی باعث زودرس شدن آن می شود

فاصله کاشت

فاصله کاشت بستگی به روش رشد ، رقم و روش برداشت دارد.

فاصله نزدیک باعث افزایش بازده ، بلوغ یکنواخت تر می شود و مشکلات علفهای هرز را کاهش می دهد. همچنین منجر به میوه های کوتاه تر با رنگ روشن تر می شود.

با این حال کاشت زیاد گیاهان به بذر و کودهای بیشتری نیاز دارد

پارامترهای فاصله و بذر برای کشت در مزارع باز

برداشت دستی

روش مصرف

تراکم گیاه (گیاهان در هکتار)فاصله بین ردیف هافاصله در ردیفتوده بذر

سانتی مترفوتسانتیمتراینچkg/halbs/acre

تازه40-50,00090-1203-423-309-121.71.5

ترشی (فرآوری)60-75,00090-1203-415-206-82.0-5.52-5

برداشت ماشینی

ترشی (فرآوری)50-75,00060-7024-285-102-41.8-5.51.8-5

خاک

خیار خاکهایی با بافت سبک را که به خوبی زهکشی می شوند ، از نظر مواد آلی غنی هستند و pH آنها 6 – 6/8 است ترجیح می دهند. خیار نسبتاً به خاکهای اسیدی تحمل دارد (پایین تر از pH 5.5).

خیارهای گلخانه ای به طور کلی در طیف گسترده ای از pH خاک (7/5-5/5) به خوبی رشد می کنند ، اما pH 6.0-6.5 برای خاک های معدنی و pH 5/0 تا 5/5 برای خاکهای آلی به طور کلی به عنوان مطلوب پذیرفته می شود.

[alert type=”info”]معمولاً pH در بیشتر خاکهای معدنی گلخانه ای بالاتر از حد pH بهینه (6.0-6.5) است. یک راه حل ساده ، هرچند موقت ، برای مشکل pH بالا ، اضافه کردن پیت (Peat)، بدون خنثی کردن اسیدیته آن با سنگ آهک است. پیت همچنین به حفظ ساختار خاک مناسب کمک می کند ، اما باید سالانه به آن اضافه شود تا از طریق تجزیه جبران شود.[/alert]

آماده سازی خاک برای کشت

ضدعفونی خاک در کنترل علفهای هرز و بیماریهای ناشی از خاک موثر است. . مالچ پلاستیکی سیاه قبل از کاشت مزرعه ، رطوبت را حفظ می کند ، دمای خاک را افزایش می دهد و عملکرد اولیه و کل را افزایش می دهد. پلاستیک باید بلافاصله روی خاکی که ضدعفونی شده است، قرار گیرد. خاک هنگام قراردادن پلاستیک باید مرطوب باشد. پلاستیک سیاه بدون علف کش قابل استفاده است.

کود باید هنگام آماده سازی بستر استفاده شود. حداقل 50٪ ازت (N) باید در فرم نیترات (NO3) باشد.

از فویل و سایر مالچهای بازتابنده می توان برای دفع شته هایی که ویروس ها را در خیارهای کاشته شده در پاییز منتقل می کنند ، استفاده کرد.

کاشت مستقیم بذر از طریق مالچ برای محافظت از ویروس حداکثر توصیه می شود. زمانی که سابقه بیماریهای مربوط به خاک در این زمینه وجود داشته باشد ، ضدعفونی خاک ضروری خواهد بود. کشاورزان باید آبیاری قطره ای را با مالچ پلاستیکی در نظر بگیرند.

کاشت داربستی

برای صرفه جویی در فضا و بهبود عملکرد و کیفیت میوه می توان به کاشت داربستی خیار پرداخت. اما هزینه بالای داربست باعث می شود که تولید تجاری با این روش در اکثر موارد غیر اقتصادی باشد. خیارهای گلخانه ای باید داربستی شوند ، زیرا میوه بلند اگر در بروی زمین باشد خم می شود.

مهمترین مزایای داربستی کردن یک محصول خیار شامل موارد زیر است:

• بازده برداشت
• راندمان مدیریت آفات
• میوه های دراز تر و صاف تر
• رنگ میوه یکنواخت
• کاهش ریزش میوه به دلیل بیماریهای خاک
• افزایش عملکرد به دلیل ردیف نزدیکتر
• کاهش خم شدن خیارها

معایب عبارتند از:

• هزینه زیاد داربست زنی
• نیروکار بیشتر برای انجام این کار

خیار گلخانه ای

شیوه های کشت

خیار گلخانه ای تحت شرایط مطلوب محیطی به سرعت رشد می کند و تولید میوه از 60 – 70 روز پس از کاشت بذر آغاز می شود. برای تولید خوب ، دامنه دمای 24 تا 27 درجه سانتی گراد در طول روز مطلوب است. در حالی که درجه حرارت اوج روز 29 تا 25 درجه سانتی گراد قابل تحمل است ، دوره طولانی مدت درجه حرارت بالا می تواند بر کیفیت میوه تأثیر منفی بگذارد. دمای شبانه کمتر از 18 درجه سانتی گراد امکان رشد سریع و تولید زودتر میوه را فراهم می کند.

کاشت خیار گلخانه ای معمولاً از نشاء شروع می شود ، اما بذر مستقیم در بسترهای گلخانه ای ممکن است برای اواخر تابستان یا کاشت اوایل پاییز نیز عملی باشد

نشاء باعث استفاده بهتر از فضای گلخانه ای می شود ، زیرا جوانه زنی بذر و رشد زودرس گیاهان را می توان در یک محل کوچکتر محدود کرد. مضرات نشاء در گلخانه، هزینه ظروف و کار نیروی نشاءکاری است.

فاصله ، پرورش و هرس

تصميم در مورد تعداد گياهان مورد نياز برای کاشت گلخانه اي بايد براساس شرايط مورد انتظار در هنگام رشد محصول و نيز روش هرس گياهان باشد. با داشتن نور آفتاب مناسب ، هر گیاه در حدود 0.5 متر مربع به فضای اختصاصی نیاز دارد. در شرایط کم تور، تقریبا دو برابر این فاصله برای جلوگیری از همپوشانی و سایه زنی برگ توسط گیاهان مجاور نیاز است.

ردیف ها اغلب به فاصله 1.2 – 1.5 متر (4 – 5 فوت) از هم فاصله دارند و گیاهان 30 – 45 سانتی متر (12 – 18 اینچ) از یکدیگر در ردیف قرار دارند.

بیشتر تولید کنندگان گیاهان خود را با سیستم چتر هرس می کنند. در این سیستم ، تمام شاخه های جانبی به محض توسعه برداشته می شوند تا اینكه گیاه به سیم پشتیبانی بالارونده برسد. برای تشویق رشدرویشی گیاه ، میوه ها نباید در 75 سانتی متر پایین (30 اینچ) از ساقه اصلی رشد کنند. میوه های اصلی ساقه در بالای آن نقطه در پایه هر برگ امکان رشد دارند.

نازک شدن میوه خیار

اضافه وزن گاهی اوقات می تواند مشکل ساز باشد. برای جلوگیری از خسارت به گیاهان و بهبود میوه ، تعداد میوه در بوته را از طریق تنک کردن کنترل کنید. این روشی موثر است بنابراین با احتیاط زیاد از آن استفاده کنید. تعداد مطلوب میوه در هر گیاه با رقم و حتی بیشتر با شرایط رشد متفاوت است.

اگرچه ، محدود کردن تعداد میوه در گیاه باعث می شود که همواره میوه های با ارزش بالا تولید شود ، اما تولید کنندگان نمی توانند با توجه به ظرفیت آب و هوایی و شرایط زمین و هوا بهترین زمان با بهترین تعداد تنک را انتخاب کنند. آنها ممكن است تصميم بگيرند كه ميوه هاي زيادي را تنک کرده و بنابراين به صورت غير ضروري توليد را محدود كنند. تنک میوه بدون شک بیشتر در دست پرورش دهندگان با تجربه است که می توانند از آن برای به حداکثر رساندن بازده مالی خود استفاده کنند.

آبیاری

حداکثر عملکرد و کیفیت میوه فقط در صورت تحقق رطوبت کافی و به موقع حاصل می شود. گیاهان خیار ریشه های کم عمق دارند و در تمام مراحل رشد به رطوبت کافی خاک احتیاج دارند. هنگامی که میوه شروع به ظاهر شدن و بلوغ می کند ، رطوبت کافی بسیار مهم است.

هدف از آب دهی ، تأمین آب كاملاً مناسب به ریشه های گیاه بدون خیساندن خاک به حدی است كه هوا نتواند به ریشه برسد. صبر نکنید تا گیاهان شروع به پژمرده شدن کنند. یک عمل خوب این است که قبل از شروع آبیاری بعدی ، مقدار زیادی آب را درون خاک ریخته و محاسبه کنید که چقدر آب باقی مانده است.

نیاز گیاهان روزانه و فصلی تغییر می کند. گیاهان جوان آبی که در دی یا بهمن در گلخانه کاشته می شوند ، فقط یک بار در هر 5-10 روز و پس از آن فقط به اندازه کافی برای مرطوب کردن 15-20 سانتی متر خاک آبیاری می شوند. گیاهانی مشابه که در ماه خرداددر حال رشد هستند ممکن است به 5-10 برابر آب بیشتر احتیاج داشته باشند.

بگذارید بافت و ساختار خاک تعیین کند که در هر برنامه چقدر آب اضافه می شود. با بررسی خاک قبل از آب دادن و چند ساعت پس از آن می توانید اثربخشی کاربرد آب را ارزیابی کنید. بسته به نوع خاک و شرایط رشد ، تقریباً 25 تا 50 میلی متر آب در هفته برای به دست آوردن خیارهای با کیفیت بالا مورد نیاز است. تأمین آب نامنظم ، به ویژه در هنگام شکوفایی و رشد میوه ، می تواند کیفیت میوه را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش میوه های خمیده شود.

pH آب نیز بسیار مهم است و ممکن است نیاز به تنظیم باشد. pH مورد نظر محلول غذایی موجود در گیاهان باید بین 5.5 تا 6.0 باشد. اسید نیتریک ، سولفوریک یا اسید فسفریک برای کاهش pH آب های بالای 7 توصیه می شود. اگر آب به دلیل غلظت زیاد بی کربنات قلیایی است ، قبل از افزودن، نمک های کودی را به آن اضافه کرده تا pH تنظیم شود. در صورت نیاز به افزایش pH معمولاً از هیدروکسید پتاسیم استفاده می شود.

نکته مهم: زمان آبیاری نباید با گرده افشانی تداخل داشته باشد و باید اجازه دهد سطوح قبل از غروب خشک شود.

سیستم آبیاری قطره ای نسبت به سایر سیستم های آبیاری معمولی خاک بهتر است ، زیرا می توان با تنظیم عرضه آب و مواد مغذی ، رشد محصول را کنترل کرد. سیستم قطره ای همچنین باعث کاهش رطوبت نسبی (RH) در گلخانه می شود ، زیرا تمام خاک آبیاری نمی شود و به دلیل اینکه این سیستم با استفاده از پلی اتیلن سفید به عنوان یک مالچ بازتاب کننده نور سازگار است. در کشورهایی که از کمبود آب آبیاری مناسب رنج می برند ، روش آبیاری قطره ای دارای ویژگی مهمی است که با راندمان بالای آب موجب صرفه جویی در آب می شود.

از این رو منابع ، از جمله آب و انرژی آبیاری ، با استفاده از این سیستم با کارآیی بیشتری صورت می گیرد. در بیشتر موارد ، از قطره چکان های خطی متداول با جریان استاندارد 2 لیتر / ساعت و یک قطره چکان برای هر گیاه استفاده کنید.

اما به دلیل کمبود و گسترده بودن سیستم ریشه خیار ، میتوانید یک قطره چکان 4 لیتر در ساعت را در نظر بگیرید که معمولاً باعث حرکت جانبی بیشتر آب آبیاری می شود. حتی بهتر ، دو قطره چکان (هر بار 2 لیتر در ساعت) در هر گیاه را تهیه کنید.

قطره چکان های میکرو یا مه پاش ها در سطح زمین در امتداد ردیف گیاهان می تواند نتایج مطلوبی در رشد ریشه ، قدرت گیاهان و بهره وری داشته باشد. با این حال ، چنین سیستم های آبیاری اگر به درستی مدیریت نشوند ، می توانند به راحتی منجر به آبگرفتگی و سپس شیوع بیماری شوند که در اثر رطوبت بیش از حد و رطوبت ساقه گیاه ایجاد می شود. جایگزین دیگر استفاده از لوله های پلی اتیلن تخت است که سوراخ های کوچک با فاصله 10 سانتی متر از هم فاصله دارند. این سیستم معمولاً آب را در یک منطقه بسیار بزرگتر از سیستم قطره ای قرار می دهد اما RH را به اندازه یک سیستم آبپاش میکرو نمی کند.

اگرچه نسبتاً ارزان قیمت است ، سیستم آبیاری لوله تخت دارای طول عمر کمی است که نیاز به تعویض مکرر آن دارد. برای گلخانه های بزرگ انتخاب مناسبی نیست ، زیرا نرخ تحویل آب در طول خط بطور قابل توجهی متفاوت است (یعنی فشار جبران کننده نیست). گیاه را تا چهار بار در روز آبیاری کنید و از سیستم آبیاری برای اعمال کود روی محصول استفاده کنید.

تغذیه و کوددهی

خیار گلخانه ای به سرعت رشد می کند و هرگز نباید اجازه داده شود از کمبود آب یا مواد مغذی رنج ببرند. برای کشت پیشرفته خیار باید در کل چرخه رشد به بهترین وجه ممکن و بدون تخریب منابع خاک و آب ، میزان مطلوب مواد مغذی را در کل چرخه رشد تأمین کنید. میزان جذب مواد مغذی توسط خیار گلخانه ای بسیار زیاد است.

یک مطالعه نشان می دهد نیاز کودی خیار ممکن است در محدوده 28 کیلوگرم در هکتار (25 پوند در هکتار) ازت ، 5 کیلوگرم در هکتار (5 پوند در هکتار) فسفر ، و 40 کیلوگرم در هکتار (35 پوند در هکتار) پتاسیم باشد. در هفته در طول تولید حداکثر میوه باید از شیوه های مدیریت کود اطمینان حاصل کنید که نیازهای گیاهی برای دستیابی به بازده خوب میوه با کیفیت بالا راضی کننده باشد. روش مهمی که می تواند اطمینان حاصل کند که نیاز گیاهان کاملا رفع شده است ، روش آنالیز برگ است.

روش آنالیز برگ خیار

تشخیص چشمی فیزیولوژیکی را می توان با علائم ناشی از عوامل غیر غذایی مانند بیماری ، آفات و مواد شیمیایی اشتباه گرفت. برای تأیید تشخیصمی توان از آنالیز برگ استفاده کرد. این روش شامل آزمایش شیمیایی برگ ها برای تعیین اینکه آیا مواد مغذی خاصی در بافت گیاهان در غلظت های طبیعی وجود دارد یا خیر. از این روش می توان برای بررسی مناسب بودن برنامه کود و پیش بینی نیاز به مکمل های مغذی استفاده کرد.

یک نقطه ضعف آنالیز برگ آن است که کند است ، زیرا بیشتر آزمایشگاه ها حداقل یک هفته طول می کشد تا نمونه ها پردازش شود و نتایج را به کشاورز گزارش دهند. در بسیاری از موارد ، آزمایشگاهها نتایج را تفسیر نمی کنند و یا چگونگی اصلاح اوضاع را توصیه نمی کنند.

Nutrigation (کود دهی) (استفاده از کود از طریق سیستم آبیاری) روشی محبوب و کارآمد برای کوددهی سبزیجات مزارع و گلخانه ای است. کودها در یک مخزن نگهدارنده بزرگ حل می شوند و محلول به صورت پمپ به محصول می رسد یا از روش محلول پاشی استفاده می گردد.

بیشترین توصیه های اولیه برای کاربرد کود به محصولات زراعی که در خاکهایشان به طور سنتی رشد می کردند بر اساس برآورد حذف مواد مغذی توسط محصولات زراعی بود.

کودهای پایه معمولاً هنگام استفاده از آبیاری قطره ای مورد استفاده قرار نمی گیرند (به علت رسوب)، اما پیت و آهک ممکن است قبل از کاشت برای بهبود ساختار خاک و تنظیم pH خاک استفاده شوند

بر اساس آنالیزهای برگ که در طول فصل رشد انجام می شود ، دو نمونه کلی از رژیم های کوددهی آورده شده است

برنامه و نرخ تغذیه خیار با نسبت N: K = 1: 2 *

روز پس از کاشت نیروژن – روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل از کاشت285025.045.0

0 – 140.91.8428437.675.2

15 – 631.53.0124220110.3196.6

64 – 770.71.4135243120.1216.6

برنامه تغذیه و نرخ خیار با نسبت N: K = 1: 1 *

روز پس از کاشت نیتروژن روزانه پتاس روزانه برنامه ی مصرف دوره ای

نیتروژنپتاسنیتروژنپتاس

کیلوگرم / هکتار Lbs/acre

قبل کاشت272724.024.0

0 – 71.01.0353531.031.0

8 – 211.51.5585852.052.0

22 – 632.02.0152152136.0136.0

64 – 701.51.5168168150.0150.0

بر اساس آنالیز برگ*

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای مزرعه (در ماده خشک جوانترین برگی که به طور کامل بالغ شده و گیاه در مرحله گلدهی اولیه است). منبع: Ankerman & Large، 1992.

ماده غذاییواحدکمبود کمنرمالزیادبیش از اندازه

نیتروژن%<1.81.8–2.53.5–5.55.5–7>7

فسفر%<0.200.20–0.30.3–0.70.7–1.0>1.0

پتاسیم%<2.02.0–3.03.0–4.04.0–5.0>5.0

کلسیم%<1.01.0–2.02.0–3.0

منیزیم%<0.150.15–0.60.6–1.51.5–2.5>2.5

سولفور%<0.30.3–1.0

سدیم%0–0.35>0.35

کلرید%0–1.51.5–2.0>2.0

مس *mg/kg<33–1010–2020–30>30

روی *mg/kg<1515–3030–70100–300>300

منگنز *mg/kg<1515–5050–200200–500>500

آهنmg/kg‡<5050–200

برنmg/kg<2020–3030–7070–100>100

مولیبدنmg/kg<0.20.2–0.50.5–2.0

* مقادیر مس ، روی و منگنز موجود در برگهای پاشیده شده توسط قارچ کش ها یا اسپری های مواد مغذی حاوی عناصر کمیاب نمی تواند راهنمایی موثری برای وضعیت تغذیه ای باشد.

استانداردهای آنالیز برگ برای خیارهای گلخانه ای (در ماده خشک برگهای 3 تا 5 از بالا ، منبع: C. de Kreif ، و همکاران ، 1992).

ماده غذاییواحدکمبودنرمالبیش از اندازه

نیتروژن%<1.84.2-5.6

فسفر%<0.470.6–0.9

پتاسیم%<2.353.2–4.5

کلسیم%<1.22.2–2.4

منیزیم%<0.370.4–0.7

سولفور%0.3–0.6

مسmg/kg<55–17

رویmg/kg<2650–140>300

منگنزmg/kg<1555–300>550

آهنmg/kg85–300

برنmg/kg<4350–76>108

مولیبدنmg/kg<0.291.0–2.0

فرم کاربرد نیتروژن: نیترات ، آمونیوم ، اوره و آمونیاک

• در کشت هیدروپونیک ، NO3- تغذیه منجر به رشد بیشتر گیاه نسبت به تغذیه آمونیوم نیترات یا اوره می شود.
• نسبت NO3- / NH4 بر غلظت K در شیره نهالهای خیار تأثیر می گذارد. هرچه این نسبت بیشتر باشد ، غلظت K در شیره زایلم بیشتر است (شکل 3.2). یک مطالعه دیگر نشان داد که میزان کلرید موجود در شیره گیاهی با افزایش آمونیوم به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
• هنگامی که نیتروژن به عنوان آمونیاک (NH3) تولید می شود ، هر دو زیست توده شاخساره و ریشه ، عملکرد و محتوای K کاهش می یابد ، احتمالاً به دلیل اینکه آمونیاک باعث ایجاد تغییرات مورفولوژیکی در ریشه ها می شود که در توانایی آنها در جذب مواد مغذی دخالت می کند. علاوه بر این ، آمونیاک همچنین تنفس ریشه ها را مهار می کند ، و در نتیجه جریان خالص K می باشد.

توصیه هایی برای کود پایه

کودمقدار

کیلوگرم بر هکتار

lbs/ac

سوپر فسفات (0-20-0, درجه یک)250225

پتاسیم سولفات500445

منیزیم سولفات250225

در صورت لزوم موارد زیر را در ترکیب اضافه کنید:

Calcitic limestone800715

پیت800 bales/ha

کودهای مرتبط را در خاک ترکیب کنید تا از کمبود ریز مغذی ها جلوگیری کنید ( آزمایش خاک ضروری است )

تناوب زراعی

توصیه می شود در اکثر بیماریها طی یک دوره 3 ساله محصولات زراعی هم خانواده خیار کاشته نشود ، همچنین باید 5 سال پس از بروز پژمردگی فوزاریومی این تناوب حفظ گردد.

حساسیت های خاص خیار

خیار و سایر اعضای خانواده Cucurbit حساسیت خاصی دارند که ممکن است بازده و کیفیت میوه را به خطر اندازد. از جمله این حساسیت ها می توان به شوری عمومی (مقادیر بالای E.C.) ، حساسیت به یونهای خاص مانند کلسیم ، منیزیم ، سدیم ، کلرید و پرکلرات اشاره کرد.

شوری

خسارت شوری ممکن است در اثر آب زیرزمینی با میزان بالای EC، آب آبیاری ، خاک یا محیط کشت و استفاده بیش از حد کودها ایجاد شود.

شکل های فوق اثر نمک زیاد یا E.C: برگها بی حال و چرمی به نظر می رسند. یک نوار باریک زرد در حاشیه برگ ایجاد می شود

گیاهانی که در شرایط نمکی رشد می کنند ،کوتاه شده و برگهای سبز تیره ، افتاده و چرمی دارند که مستعد پژمردگی هستند. یک نوار باریک از بافت نکروزه زرد اغلب در لبه های برگ وجود دارد. این گیاهان در هوای گرم پژمرده خواهند شد

مطالعات بی شماری نشان داد که با افزایش غلظت نمک آب آبیاری ، کاهش خطی در عملکرد خیار مشاهده می شود. برای افزایش 1 میلی گرم بر سانتی متر در E.C ، کاهش عملکرد حدود 17٪ بود (به شکل های 2.7 و 2.8 مراجعه کنید.)

درمان های زراعی برای مقابله با اثرات شوری عبارتند از:

• خاک و یا محیط کشت را با آب شیرین شسته تا کود اضافی از بین برود.
• برنامه کود را تنظیم کنید تا اطمینان حاصل شود که میزان مصرف از نیازهای محصول تجاوز نمی کنند.
• از رقم های مقاوم به شوری استفاده کنید
• مقدار زیادی کود پتاسیم ، غیر از کلرید پتاسیم ، بکار ببرید ، زیرا پتاسیم به طور قابل توجهی توانایی گیاهان در مقابله با تنش های شوری را افزایش می دهد.

سمیت کلرید (Cl-)

رشد عادی خیار فقط به مقادیر کمی کلرید مشابه آهن احتیاج دارد ، اما در صورت تهیه فراوان مقدار بیشتری مصرف می شود. سمیت کلرید می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.

علائم سمیت کلرید روی برگ خیار

کلرید در مقادیر بسیار بیشتری توسط ریشه های خیار نسبت به سدیم گرفته می شد. آنیون کلرید به طور قابل توجهی قدرت گیاه را کاهش می دهد و تمایل به تجمع در حاشیه برگ ها دارد ، باندی از بافت سبز کم رنگ در اطراف حاشیه برگ ایجاد میکند

با توجه به حساسیت کلرید خاص خیارها ، از کودهای حاوی کلرید مانند کلرید پتاسیم (موریات پتاس (KCl) یا کلرید کلسیم (CaCl2)) درمزارع خیار استفاده کنید.

سمیت پرکلرات

آنیون پرکلرات (ClO4) – در ذخایر معدنی نیتراتهای طبیعی وجود دارد. بنابراین ، گاهی اوقات در کودهای تولید شده دیده میشود. پرکلرات یک اسید قوی است که باعث کاهش فعالیت آنزیم RuDP (ریبولوز دیفسفات کربوکسیلاز) می شود.

هنگامی که برای کشت سبزیجات گلخانه ای مورد استفاده قرار گرفت ، ثابت شد که پرکلرات در غلظت 3% از محلول مغذی منجر به سندرم “Bolblad” می شود که با علائم زیر نشان داده می شود:

• پیچیده شدن برگ و ناهنجاری در حال رشد
• باز شدن جزئی گلهای ماده
• کاهش عملکرد در اثر کاهش تشکیل میوه

سمیت گلیفوزیت

گلیفوزات یک علف کش بسیار گسترده است. هنگامی که در نزدیکی گیاهان خیار استفاده می شود ، مقادیر کمی که توسط گیاه خیار جذب می شود ، کافی است تا خسارت هایی را شامل شود که شامل پیچیدگی به سمت بالا ، برگ های جوان کمرنگ تا زرد کم رنگ و کوتولگی شدید است.

تاثیر علف کش گلایفوزیت بروی گیاه خیار

برنامه غذایی خیار گلخانه ای در طول مرحله رشد

برنامه غذایی خیار گلخانه ای

نقش و اهمیت تغذیه در مراحل مختلف رشدی	مراحل کاربرد کود
کاربرد اسید هیومیک به همراه کود دامی کاملا پوسیده و همچنین کودهای فسفره، پتاسیمی و نیتروژنی آفر برای بهبود وضعیت خاک، جذب بهتر عناصر غذایی، ریشه دوانی، رشدمطلوب خیار و افزایش عملکرد	قبل از کشت (در مزرعه)
کاربرد اسید هیومیک و همچنین کودهای فسفره، پتاسیمی و نیتروژنی آفر در خاک بستر برای بهبود وضعیت محیط ریشه‌ها، افزایش جذب عناصر غذایی، ریشه دوانی، رشد بیشتر بوتۀ خیار و افزایش عملکرد.	قبل از کشت (در گلخانه)
در این مرحله به منظور استقرار گیاه همزمان با آبیاري نشاء، از کودهاي محلول در آب و با کیفیت آفر با توجه به آزمون خاك استفاده شود.	بعد از انتقال نشا
تامین نیتروژن، فسفر، پتاسیم و سایر عناصر غذایی، در هـر آبیاري از مواد کودي محلول در آب سبب افزایش گلدهی و در نتیجه افزایش عملکرد خیار خواهد شد. آبیاری قطره ای خیار بهترین روش برای فراهم کردن آب، عناصر غذایی و به ویژه نیتروژن در دورۀ رشد و در کشت خاکی و غیر خاکی است. اسـتفاده زیـاد از نیتروژن قبـل از دورۀ گلدهی باعث تأخیر در رسیدن، کاهش گلـدهی و عملکـرد گیـاه می‌شود .	زمان گلدهی
افزایش عملکرد و کیفیت خیار	زمان میوه دهی

نتیجه کاربرد کود	نحوه مصرف	مقدار مصرف	کود توصیه شده	مراحل رشدی
اصلاح خاک،استفرارخوب نشاء توسعه ریشه و جذب بهتر مواد غذایی	به همراه کود دامی پوسیده (15-10 تن) در هکتار در ردیفهای کشت	7-5 کیلوگرم	اسیدهیومیک جامد	قبل از کشت
		8-5 کیلوگرم 8-5 کیلوگرم	NPK (5-50-5) NPK (12-12-36)
رشد بهتر نشا‌ها، مقاومت به تنشها، گل‌انگیزی	کودآبیاری	7-5 کیلوگرم	NPK (20-20-20)	بعد از نشاء
جلوگیری از ریزش گل و رشد خوب آن، مقاوم شدن به بیماری‌های مهم مثل سفیدک‌ها	کودآبیاری	10-8 کیلوگرم	NPK (20-20-20)	آغازگلدهی
		3-2 لیتر	(پتاس 40 درصد)
	محلول‌پاشی	3-2 لیتر	کلسیم-بور
	محلول‌پاشی یا کودآبیاری	3-2 لیتر	گوگرد مایع-پتاسیم
افزایش کیفیت میوه و عملکرد		7-5 کیلوگرم	NPK(15-5-30)	دوره گلدهی و آغاز میوه‌دهی
	محلول‌پاشی یا کودآبیاری	4-3 لیتر	کود آهن
	محلول‌پاشی یا کودآبیاری	4-3 لیتر	کود منیزیم
اصلاح خاک، درشت شدن میوه توسعه ریشه و جذب بهتر مواد غذایی مقاوم شدن به بیماری‌های مهم	کودآبیاری	7-5 کیلوگرم	NPK (12-12-36)	دوره رشد میوه
	محلول‌پاشی یا کودآبیاری	8-6 کیلوگرم	NPK(30-10-10)
	کودآبیاری	4-3 کیلو جامد	اسیدهیومیک جامد/مایع
افزایش عملکرد و کیفیت میوه	محلول‌پاشی (به تنهایی مصرف شود)	3-2 لیتر	کلسیم-بور	طول دوره میوه دهی
	محلول‌پاشی یا کودآبیاری	4-3 لیتر	کود آهن
	کودآبیاری	8-6 کیلوگرم	NPK (12-12-36)

نکته طلایی و کلیدی برنامه کامل تغذیه خیار

1- اسیدهیومیک یک کود بهبود دهنده رشد و اصلاح کننده خاک است. ابتدا مقدار مورد نظر در100-50 آب حل شده و سپس به آب آبیاری اضافه شده و به طور یکنواخت در یک هکتار مصرف شود.

2- برای مصرف کودهای آفر به صورت محلول‌پاشی ابتدا مقدار مورد نظر در 100 لیتر آب حل شده و سپس داخل دستگاه محلول‌پاش ریخته شده و با 900 لیتر آب مخلوط و در یک هکتار مصرف شود.

3- برای مصرف کودها به صورت کودآبیاری، ابتدا مقدار مورد نظر در 100 لیتر آب حل شده و سپس به سیستم آبیاری اضافه شود.

4- در خاک‌های قلیایی و شور توصیه می‌شود مصرف کودهای گوگردی و کودهای -اسیدهیومیک تکرار گردد.

5- در صورت ممکن با تانکرهای دارای همزن محلول‌پاشی کنید.

6- بهترین زمان برای محلول‌پاشی غروب و یا اوایل صبح در هوای آرام می‌باشد.

7- بعد از محلول‌پاشی و یا کود دهی، درختان آبیاری شوند.

8- محلول‌پاشی زمانی انجام شود که تا 48 ساعت بعد بارندگی نباشد.

9- برای اختلاط چند کود و یا سم ابتدا در مقادیر کوچک تست و بعد مصرف نمایید. می توانید به جدول اختلاط کودها و آفتکش‌ مراجعه کنید.

10- محلول کود آماده شده حتما می بایست ظرف چند ساعت مصرف گردد.

11- حتی الامکان از آب با کیفیت مناسب (شوري کم و pH مناسب) براي محلول‌پاشی استفاده شود. در صورت نیاز میتوان با توجه به pH بالاي اکثر آب‌هاي ایران از تنظیم کننده های pH و یا اسیدسولفوریک یا اسیدنیتریک استفاده کرد.

12- آبیاری مناسب (به روش تحت فشار) و تغذیه صحیح، موجب ارتقاء بهداشت و کاهش آفات و بیماری‌ها می‌شود.

13- رعایت بهداشت و اقدامات پیشگیرانه روی درخت، نقش مهمی در جلوگیری از پیشروی آفات و بیماری‌ها دارد.

14- با توجه به اینکه مصرف بیش از حد کود ازته، موجب طغیان آفات مکنده می‌شود، از مصرف بی رویه آن جدا پرهیز کنید و به توصیه‌های فنی مشاور شرکت توجه داشته و از دستورات ایشان پیروی کنید.

15- مادامی که مجبور به استفاده از سموم شیمیایی نشدید، از مصرف آنها پرهیز کنید، زیرا ضمن افزایش هزینه‌های نگهداری، موجب از بین رفتن دشمنان طبیعی آفات خواهد شد.

امروزه با توجه به افزایش جمعیت، روز به روز نیاز مردم به مواد غذایی از جمله سبزی ها و میوه ها بیشتر می شود. در این میان خیار یکی از مهمترین گیاهان جالیزی است. که کشت گلخانه ای آن توسعه زیادی پیدا کرده است. بنابراین برنامه غذایی خیار گلخانه ای یا همان کوددهی آن از مهمترین اقدامات در جهت افزایش تولید و کیفیت آن است. در این مطلب سعی کردیم تا نیازهای تغذیه ای خیار گلخانه ای در تمام مراحل رشد آن بررسی کنیم.

فهرست مطالب

• کوددهی خیار گلخانه ای
• نیاز تغذیه ای خیار در کشت گلخانه ای
• برنامه کودی خیار
• تغذیه خیار گلخانه ای
  • • محلولپاشی
• مراحل پیش از کاشت
  • • اصلاح فیزیکی و شیمیایی خاک
    • اصلاح شیمیایی
    • کشت مستقیم
    • کشت نشاء
• بیماری های خیار
• آفت های خیار

کوددهی خیار گلخانه ای

منشاء اصلی میوه خیار، جنوب شرقی آسیا است. خیار یک گیاه علفی یکساله دارای ساقه های خزنده می باشد. برگ های خیار مهمترین اندام نشان دهنده ی کمبود عناصر غذایی است. که می تواند تغییر رنگ برگ، رشد ناکافی، نازک شدن یا خشبی شدن بافت برگ نشانه های ان باشد. همچنین استفاده بیش از حد و نامتعادل از کودها خود سبب مشکلات زیادی می شود مانند استفاده بیش از حد از کودهای فسفر که باعث کمبود عناصر روی و آهن می شود. یا استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژن دار که سبب تجمع نیترات در خیار شده و نگرانی جدي را براي مصرف کنندگان ایجاد می کنـد.

بنابراین مسائلی از قبیل نوع رقم (دوره رشد، تراکم، عملکرد و کیفیت محصول) و انجام آزمون خاک، برای دانستن نوع کود مورد نیاز بسیار با اهمیت و ضروری است و کود توصیه شده حتماً باید بر اساس آزمون دوره ای خاک، تجزیه خاک و بررسی علائم ظاهری گیاه انجام شود. هر چند نمی‌توان با اطمینان خیار را جزو محصولات سودآور گلخانه‌ای دانست، اما حتماً جزو یکی از پر تقاضا ترین محصولات گلخانه‌ای است که بازار خوبی دارد.

نیاز تغذیه ای خیار در کشت گلخانه ای

نیازهای کودی خیار گلخانه‌اي براساس آزمون خاك و دوره رشد گیاه به طور خلاصه در سه مرحله به صورت زیر است:

۱-قبل از کشت

برای رشد خیار در بستر خاکی لازم است بر اساس آزمون خاك کودهای پایه قبل از کشت مصرف گردد. یعنی کودهای فسفر و پتاسیم دار مورد نیاز و مقدار کمی از نیتروژن، قبل از کشت استفاده شود.

۲-بعد از انتقال نشاء

در این مرحله از رشد گیاه زمان استقرار گیاه همزمان با آبیاري از کودهاي محلول در آب با توجه به آزمون خاك استفاده شود.

۳- زمان گل دهی

طی فصل رشد، مهمترین عنصر مورد نیاز خیار گلخانه اي نیتروژن هست که بیشـترین نیاز خیار گلخانه ‌ای به آن در زمان گلدهی اسـت. ایـن عنصـر بایـد همراه با آب آبیاری از مواد کودي محلول تامین گردد. بهترین روش فراهم کردن آب و نیتروژن در کشت خاکی و غیر خاکی از طریق آبیاری قطره‌ای است.

بیشتر بخوانید : انواع خیار گلخانه ای

اسـتفاده زیـاد از ایـن نیتروزن قبـل از دوره گلدهی باعث تأخیر در رسیدن، کاهش گلـدهی و عملکـرد گیـاه مـی شـود .پـروتئین اصـلی گیاهان در دوره رویشی از طریق دو منبع نیتروژن شامل نیتروژن حاصل از تجزیه مواد آلی (کودهای دامی) و کودهاي نیتروژن‌دار تامین می‌گردد .در محیطهاي کشت بـدون خـاك گیـاه بایـد بـا عناصـر غذایی موجود در محلول تغذیه شود .

برنامه کودی خیار

برای تغذیه و تامین نیازهای غذایی گیاه خیار، می‌توانید طبق جدول زیر در مراحل مختلف رشدی گیاه از کودهای توصیه شده مناسب با همان مرحله استفاده کنید.

مرحله رشدی

کود پیشنهادی

نحوه مصرف

ملاحظات

مرحله ۲ تا ۶ برگی شدن

اسید هیومیک

همراه با آب آبیاری

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار در مرحله پایین کشیدن بوته‌ها

کود ۱۰-۵۲-۱۰

کود اسید آمینه

کود بیورادیکانت

رویشی

کود سولفات آمونیوم

همراه با آب آبیاری

کود ۲۰-۲۰-۲۰

کود ریز مغذی

محلول پاشی، همراه با آب آبیاری

گلدهی

کود ۱۲-۱۲-۳۶

همراه با آب آبیاری

کود حاوی بور

محلول پاشی

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار

آمینو کلات روی

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار

کود حاوی فسفر و پتاس

محلول پاشی، همراه با آب آبیاری

رشد میوه

کود کلبر

محلول پاشی

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار

کود ۱۵-۵-۳۰

همراه با آب آبیاری

کود کلسیم

محلول پاشی، همراه با آب آبیاری

اکورمن+ فروتالیو

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار

کود سولوپتاس

همراه با آب آبیاری

برداشت محصول

کود ۲۰-۲۰-۲۰

همراه با آب آبیاری

کود ریز مغذی

محلول پاشی، همراه با آب آبیاری

در کشت گلخانه‌ای نیاز به تکرار

کود ۳۶-۱۲-۱۲

همراه با آب آبیاری

کود جلبک دریایی

محلول پاشی، همراه با آب آبیاری

کاربرد فقط در کشت گلخانه‌ای در مرحله پایین کشیدن بوته‌ها

تغذیه خیار گلخانه ای

برای تغذیه خیار گلخانه ای، باید به صورت اصولی از ترکیبی از کودهای ارگانیک و شیمیایی استفاده کنید که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:

کودهای آلی

منظور از کودهای آلی کودهای حیوانی یا گیاهی هستند که شامل کـود گوسـفندي، مرغـی، گـاوي، اسـبی، کمپوسـت، کـود سـبز، خاک برگ و…. می باشد. دو نکته مهم برای استفاده از کودهای حیوانی که به عنوان کودهای قبل از کشت مصرف می شوند باید رعایت کرد:

• از کودهای حیوانی کاملا پوسیده استفاده شود.
• کود عاری از هرگونه بذر علف هرز و تخم آفات و نماتد باشد.

همچنین استفاده بیش از حد کودهاي حیوانی سبب افزایش شوري خاك شده و مانع رشد گیاه می گردد. میزان مصرف بسته بـه میـزان مـاده آلـی خاک بین ۱۰ تا ۲۰ تن در هکتار است. مهمترین منابع کـودي در کشـت خیار کودهاي گاوي و مرغی هستند البته نوع کود آلی مورد استفاده در مناطق مختلف بسته به فصل رشد متفاوت است.

کودهای فسفردار

مصرف کود اوره فسفات فقط در کشت خاکی توصیه می شود و در کشت هیدورپونیک قابل مصرف نیست. کودهای فسفاته مورد استفاده در آب آبیاری باید کاملا محلول در آب باشد.

کودهاي فسفاته در خیار موجب افزایش سطح ریشه، گلدهی زود هنگام و در صـورت مصرف زیاد موجب گلدهی بیش از اندازه بوته خیار می گردد. که بعـدا موجـب ریـزش شـدید میوه می شود.

کودهای پتاسیم دار

مونـو پتاسـیم فسـفات، سولفات پتاسیم، کلرید پتاسیم و نیترات پتاسیم در کودهای آبیاری مصرف عمده دارند. که با توجه به نوع خاک از آنها باید استفاده کرد. مثلا کلرید پتاسیم به دلیـل همـراه داشـتن کلـر در آن محـدودیت مصرف در زمین های شور را دارد.

کودهای کلسیمی و منیزیمی

کود های محلول در آب کلسیمی، نیترات کلسیم می باشد که زیاد مـورد اسـتفاده قـرار می گیرد. براي تامین منیزیم از سولفات منیزیم و یا از نیترات منیزیم نیز استفاده می گردد.

سایر کودهای میکرو را می توان به صورت محلول پاشی به گیاه داد. اغلب، برنامه های کودي گلخانه بر پایه کودهاي محلول در آب است تا بیشـتر عناصـر مورد نیاز گیاه به موقع تأمین می شود. معمولاً کودهاي محلول در آب قابلیت محلول پاشی نیز داشـته و در گلخانه نیز محلول‌پاشی رواج دارد

محلولپاشی

محلولپاشی برای فراهم کردن سریع عناصـر غـذایی بویژه عناصر کم نیاز (عناصر میکرو) می باشد. که باعث عملکـرد و کیفیـت بـالاي محصـول مـی شـود .تحـت شرایطی که جذب عناصر غذایی از خاك براي رفع نیاز گیاه کافی نیست، از این روش می توان کمک گرفت.

اگر کمبود عناصر کم نیاز طی دوره رشد مشاهده شود باید با محلولپاشـی آن را برطرف نمود. در این حالت محلولی با غلظت دو تا پـنج در هـزار از یـک منبـع محلـول عنصـر استفاده می شود.

زمان محلولپاشی بهتر است صبح زود یا عصر باشد.براي اطمینان از برطرف شدن کمبود می توان در دوره زمانی ده روز تا دو هفته محلولپاشی را تکـرار کـرد. باید توجه کرد که غلظت مورد استفاده به اندازه باشد، چرا کـه غلظـت بـیش از حـد توصـیه شـده باعث خسارت و صدمه دیدن برگ (گیاهسوزی) می‌شود.

مراحل پیش از کاشت

اصلاح فیزیکی و شیمیایی خاک

اصلاح فیزیکی و شیمیایی خاک از اینرو حائز اهمیت است که میزان نیاز گیاه به کود را در مراحل رشدی کاهش داده همچنین موجب می‌گردد که گیاه بهتر بتواند مواد مغذی که در خاک وجود دارد را جذب کند. در گام نخست انجام یک آزمایش خاک برای آنالیز مواد موجود و بافت خاک ضروری است. در مرحله بعد می‌توانید با توجه به نتیجه آزمایش خاک، اقدامات لازم را انجام دهید.

• اگر بافت خاک شما رسی بود (خاک سنگین)؛ بدانید بزرگترین مشکلی که این نوع خاک دارد عدم تهویه مناسب است، که به دنبال آن ریشه گیاه نمی‌تواند توسعه چندانی پیدا کند. همچنین در یک خاک رسی زهکشی مناسبی وجود ندارد در نتیجه به دنبال آبیاری گیاه، ماندآبی زیادی در خاک اتفاق می‌افتد. برای حل این مشکل می‌توانید قبل از اقدام به کاشت یک سری مواد را با خاک مخلوط کنید که بافت خاک را اصلاح کنید. برای این کار باید از کودهای دامی (مطمئن باشید کاملا پوسیده شده و عاری ازعوامل بیمارگر و آفات باشد)، ماسه بادی و مواد آلی استفاده کرده و آنها را با خاک مخلوط نمایید.
• اگر بافت خاک شنی مطلق باشد؛ در این صورت آبشویی و عدم توانایی نگهداری آب توسط خاک افزایش پیدا می‌کند. برای اصلاح خاک شنی، باید از کودهای گاوی و کود اسبی به دلیل ماندگاری بالا و توانایی جذب و نگهداری بیشتر آبی که در خاک دارند استفاده کنید. برای اصلاح خاک شنی استفاده از زئولیت نیز مناسب است.
• اگر بافت خاک لومی باشد؛ باید بدانید در این خاک درصد شن و رس در آن مناسب است و نیازی به اصلاح ندارد زیرا بافت خاک برای رشد انواع گیاهان مناسب بوده و دیگر مشکل آبشویی و یا عدم تهویه در این نوع خاک وجود نخواهد داشت.

اصلاح شیمیایی

برای اصلاح شیمیایی خاک باید کاملا به نتیجه آزمایش خاک توجه شود و با توجه به کمبودهای موجود در خاک از عناصر مغذی استفاده شود. توجه کنید اول اصلاح فیزیکی را انجام دهید که در مرحله بعد با اضافه کردن یک کود حاوی عنصر مورد نظر شرایط برای جذب آن عنصر در خاک توسط گیاه فراهم گردد. به عنوان مثال ممکن است عنصر آهن در خاک به میزان مناسب وجود داشته باشد اما به دلیل PH بالا قابلیت جذب عنصر آهن در خاک کاهش پیدا کند و گیاه نتواند از آن استفاده نماید، در این صورت باید اول PH خاک را اصلاح کرد که مشکل موجود حل گردد. همچنین در خاک‌های شور نیز قابلیت جذب عناصر کاهش پیدا می‌کند و به اصطلاح آن عنصر بلوکه شده است، پس بهتر است با توجه به نتیجه آزمایش خاک و با نظر یک کارشناس از کودهای مناسب برای اصلاح شیمیایی خاک استفاده کنید.

ضدعفونی خاک

خاک ممکن است به وسیله‌ی عوامل مختلفی مانند بذر علف‌های هرز مختلف، بیمارگرهای قارچی و باکتریایی، نماتد و تخم برخی آفات مهم آلوده گردد در این صورت اگر شما اقدام به کشت نمایید در مراحل بعدی باید هزینه‌های بسیاری را برای کنترل و از بین بردن آنها پرداخت کنید و در نهایت عملکرد گیاه نیاز پایین خواهد آمد، به همین دلیل برای از بین بردن این عوامل بهتر است قبل از اینکه اقدام به کاشت (گلخانه یا مزرعه) نمایید خاک را با روش‌های مرسوم ضدعفونی شیمیایی و یا ضد عفونی غیر شیمیایی که شامل روش آفتابدهی و بخار دهی است، ضدعفونی کنید.

کود دهی قبل از کشت

در این مرحله قبل از کاشت باید در هنگام آماده سازی زمین از کودهای پیش از کاشت گرانوله‌ استفاده کرد البته توجه کنید مقدار هر کدام از این کودها بسته به آزمون خاک شما متغییر است اما به طور کلی باید از کودهای حاوی اوره، فسفات، پتاسیم و گوگرد استفاده کرد. همچنین استفاده از کودهای دامی کاملا پوسیده و ضدعفونی شده نیز تاثیر خوبی در بهبود کیفیت خاک خواهد داشت.

آماده سازی زمین

در این مرحله ابتدا باید زمین را شخم زد سپس با توجه به نوع کشت مورد نظری که می‌خواهید انجام دهید زمین را به صورت جوی پشته یا کرتی آماده کنید. پس از آماده سازی زمین اقدام به کاشت نشاء‌ها کنید.

کشت خیار

کشت مستقیم

در این روش پس از آماده سازی زمین، آبیاری را انجام داده و اجازه دهید چند روز بگذرد که خاک حالت مرطوب به خود بگیرد سپس بذر خیاری را که به مدت ۲۴ ساعت خیس کرده‌اید در فواصل مشخص، در عمق مناسب ۱ تا ۲ سانتی متر و در بخش‌هایی از زمین که مطمئن هستید آب در هنگام آبیاری به آن قسمت می‌رسد بکارید. در این مرحله روی بذرها را کاملا با خاک بپوشانید.

کشت نشاء

• خزانه: در این روش می‌توانید نشاء را در خزانه تولید کنید. در کشت خزانه باید ابتدا بستر کشت و خاک بخشی که می‌خواهید خزانه ایجاد کنید را کاملا آماده کنید و سپس بذرهای گوجه را روی بستر با فاصله کم قرار دهید و روی آن را با کمی خاک بپوشانید سپس محل خزانه را با نایلون‌های ضخیم و مناسب پوشانده تا بذرها رشد کنند و پس از اینکه نشاءها به اندازه کافی (تقریبا ۳ تا ۵ برگی) رشد کرده آنها را به مزرعه یا گلخانه منتقل کنید.
• سینی نشاء: برای تهیه نشاء در سینی‌های نشاء مخصوص، ابتدا با یک بستر کشت مناسب (کوکوپیت، پیت ماس و پرلیت) هر سلول سینی‌ را تا دو سوم اندازه آن پر کنید، سپس در هر سلول یک بذر قرار دهید و روی آن را باز با همان بستر کشت پر کنید. سعی شود بستر کشت را قبل از استفاده کمی مرطوب کنید. پس از سبز شدن نشاء‌ها آنها را به محل کشت مورد نظر در گلخانه و یا مزرعه منتقل کنید.

در مرحله تولید نشاء استفاده از کودهای مناسب برای رشد و توجه به تغذیه نشاءها باید در نظر گرفته شود.

همانطور که گفته شد تغذیه نقش اساسی در عملکرد و کیفیت خیار گلخانه ای دارد. پس اگر می خواهید کشت گلخانه ای موفقی داشته باشید یکی از اصول اصلی، کوددهی مناسب براساس آزمون خاک است.

بیماری های خیار

ویروس موزائیک خیار

سفیدک داخلی

سفیدک سطحی

بوته میری

آفت های خیار

مگس جالیز

سفید بالک

شته جالیز

کنه تار عنکبوتی

در تغذیه و برنامه کوددهی خیار چه عناصری مهم هستند

در تغذیه و برنامه کوددهی خیار چه عناصری مهم هستند؟

خیار یکی از میوه های پر طرفدار است. به همین دلیل نیز امروزه علاوه بر زمین های کشاورزی، برخی از گلخانه ها و حتی باغچه های آپارتمانی نیز زیر کشت این محصول هستند. اما باید بدانیم آگاهی از نحوه و برنامه کوددهی خیار گلخانه ای، بوته ای و سبز به دلیل کمک به پرورش محصولی بیشتر و سالم تر بسیار با اهمیت است. به همین دلیل ابتدا باید بدانیم چه کودهای شیمیایی برای رشد آن موثر هستند. چرا که نبود آن ها باعث بروز بسیاری از بیماری ها، علت خمیدگی خیار و کم شدن محصول است. برای این منظور می توانید با متخصصین کشاورزی مشورت کنید. اما ما نیز در ادامه شما را با مهمترین عناصری که حین کاشت خیار مهم هستند آشنا می کنیم:

نیتروژن

یکی از عناصر مهم برای رشد و پرورش همه گیاهان، نیتروژن است. این ماده باعث تسریع عملیات فتوسنتز در گیاهان می شود. در واقع سبزینگی برگ ها از نیتروژن یا همان ازت است. کودهای اوره میزان بالایی نیتروژن دارند. بنابراین خواص کود اوره در برنامه کوددهی برای خیار بسیار زیاد است. از این کودها می توانیم در مراحل مختلف رشد گیاهان استفاده کنیم.

فسفر

فسفر نیز یکی از عناصر مغذی برای گیاهان است که باعث بهبود رشد ریشه ها، افزایش توان گیاهان در مقابله با بیماری ها و تقویت آن ها برای رشد بیشتر می شود. بنابراین می توان از این عنصر در مراحل مختلف برنامه کوددهی خیار استفاده کرد. ولی بهترین مرحله، ابتدای زمان رشد و قبل از کاشت نشاء در زمین است.

پتاسیم

پتاسیم عنصر اصلی برای تشکیل میوه و غده در گیاهان است. در واقع کمبود این عنصر باعث می شود باردهی و گلدهی گیاه کم شود. جایگاه آن در برنامه کوددهی خیار نیز در تشکیل میوه خیار است. بنابراین بهترین زمان برای مصرف آن، قبل از تشکیل میوه و زمان رشد کردن آن است.

کلسیم

یکی از عناصری که باعث استحکام دیواره سلولی گیاه می شود، کلسیم است. خاک های آهکی معمولا میزان زیادی کلسیم در خود دارند. اما به دلیل عدم جذب آن ها باید کود شیمیایی به زمین بدهیم. برای رساندن کلسیم کافی به گیاه می توان از کودهای نیترات کلسیم استفاده کرد. بهتر است از این کودها به صورت محلول پاشی به کار برده شود.

آهن

آهن علاوه بر اینکه برای انسان عنصری حیاتی است، برای گیاهان نیز بسیار ضروری است. در واقع سلامت گیاهان در گرو آهن است. خواص کود آهن برای خیار نیز بسیار بالا است. این عنصر در خاک های آهکی بسیار است اما برای خیار و سایر گیاهان قابل جذب نیست. بنابراین بهتر است از کودهایی نظیر کلات آهن در برنامه کوددهی خیار استفاده کرد.

سایر عناصر مورد نیاز برای کوددهی خیار

به غیر از عناصر مهم میکرو و ماکرو که در بالا گفته شد، تمامی گیاهان از جمله خیار به عناصر دیگری نیز نیاز دارند. اگر چه مقدار این عناصر نسبت به نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برنامه کوددهی خیار بسیار کمتر است، اما به هر حال برای سلامت و باردهی گیاه بسیار لازم است. از جمله این عناصر که باید در برنامه کوددهی خیار گنجانده شود منیزیم، هیومیک اسید، روی، منگنز است.

لزوم انجام آزمایش خاک قبل از تنظیم برنامه کوددهی خیار

برای اینکه یک برنامه دقیق و منظم برای کوددهی خیار تنظیم کنیم، تنها شناخت عناصر مهم در رشد آن کافی نیست. چرا که باید در مورد خاکی که در آن کشت می کنیم و کمبودها و نقاط قوت آن نیز اطلاعات کامل داشته باشیم. این اطلاعات تنها با آزمایش خاک کشاورزی امکان پذیر است. برای آزمایش نیز ابتدا باید نمونه برداری از خاک انجام شده و آن را به یک آزمایشگاه معتبر تحویل دهیم. در نتیجه ای که از آزمایشگاه دریافت می کنیم تمامی خصوصیات خاک از جمله پی اچ و درصد اشباع، نوع بافت و میزان حاصلخیزی، درصد شوری و میزان عناصر موجود در خاک مشخص می شود. با تفسیر نتیجه آزمایش توسط مشاورین باغبانی، می توانید توصیه های مناسب کودی برای پیاز دریافت کنید.

برای ثبت درخواست مشاوره رایگان کلیک کنید

مراحل و زمان کوددهی خیار گلخانه ای

پس از اینکه دانستیم چه عناصری برای رشد خیار مهم هستند و با آزمایش خاک کمبودها و مشخصات خاکمان را نیز بررسی کردیم، باید طبق مراحل رشد مختلف این گیاه، زمان بندی دقیقی در برنامه کوددهی خیار تنظیم کنیم. از آنجایی که برنامه غذایی و آبیاری خیار گلخانه ای که با روش هیدروپونیک کاشته می شود با گلخانه ای و بوته ای متفاوت است، ما در ادامه تنها به توصیه های کودی این گیاه طبق کاشت گلخانه ای و بوته ای می پردازیم:

برنامه کوددهی خیار قبل از کاشت

پیش از کاشت هر محصولی در زمین کشاورزی، باید بر اساس کمبودها و نقاط قوت و همچنین جنس خاک، آن را برای کشت آن محصول خاص آماده کرد. به همین دلیل هم در این مرحله از برنامه کوددهی خیار باید به زمین هیومیک اسید داد. چرا که این ماده باعث جلوگیری از بیماری های مختلف گیاهان می شود.

کوددهی نشاء خیار

روش کاشت خیار به این صورت است که قبل از کاشت در زمین اصلی، آن را نشاء می کنند. به همین دلیل نیز علاوه بر آماده سازی زمین اصلی با کودها، لازم است جهت جلوگیری از تنش های محیطی گیاه، در برنامه کوددهی خیار هیومیک اسید و نیتروژن گنجانده شود.

تغذیه یک هفته بعد از انتقال نشاء

یک هفته پس از اینکه نشاء به زمین اصلی انتقال پیدا کرد، باید اولین کوددهی خیار در زمین اصلی انجام شود. بهترین کودها نیز در این مرحله کودهای ازته یا اوره هستند که حاوی مقادیر مورد نیاز نیتروژن اند. دادن کربن آلی به خیار نیز بسیار مفید است.

برنامه کوددهی خیار در رویش اولیه

این مرحله بهترین زمان برای محلول پاشی خیار گلخانه ای است. به همین دلیل می توان کودهای مورد نیاز خیار که نیتروژن و کودهای فسفر بالا هستند را به صورت محلول در آب استفاده کرد. بهتر است از کودهایی استفاده کنیم که سایر ریز مغذی ها را نیز در خود جای داده باشد.

کوددهی خیار یک هفته بعد از کوددهی قبل

در این مرحله از برنامه کوددهی خیار، باید سعی شود تمامی عناصر ماکرو و میکرو به گیاه برسد. بنابراین بهترین فرصت برای استفاده از کودهای کامل سه بیست است. این کودها تمامی عناصر از جمله نیتروژن، فسفر و پتاسیم و عناصر ریز مغذی را در خود جای داده اند.

تغذیه 4 روز بعد از آخرین کوددهی و قبل از گلدهی

قبل از اینکه گیاه به گلدهی برسد نیز باید آن را با مواد مغذی تقویت کرد. در این مرحله برنامه کوددهی باید برای افزایش گلدهی خیار باشد. بنابراین باید در کودهایی که به این گیاه داده می شود، مقادیر قابل توجهی فسفر گنجانده شود. بنابراین می توانیم از کودهای فسفر بالا برای تقویت خیار استفاده کنیم.

برنامه کوددهی خیار هنگام شروع گلدهی

گل های خیار در این مرحله رشد می کنند و برای میوه دهی آماده می شوند. بنابراین عناصر بسیار مهم و ماکرو باید به مقدار کافی به آن ها برسد. بهترین کود برای خیار در این مرحله هیومیک اسید و مصرف کودهای کامل سه بیست ان پی کی است.

برای ثبت درخواست مشاوره رایگان کلیک کنید

کوددهی خیار زمان تشکیل میوه

در این مرحله میوه های خیار شروع به رشد می کنند. بنابراین باید آن ها را برای رشد بیشتر تقویت کرد. این مرحله از برنامه کوددهی خیار، بهترین مرحله برای رساندن کودهای کلسیم به آن است.

تغذیه زمانی که میوه های بند انگشتی

این مرحله میوه خیار به اندازه یک بند انگشت می رسد. بنابراین باید گیاه را تقویت کرد تا بهتر رشد کند. این مرحله بهترین زمان برای مصرف کودهای پتاس بالا است.

برنامه آخر کوددهی خیار

آخرین کوددهی خیار زمانی است که میوه در حد زیادی رشد کرده و آماده چیدن می شود. بنابراین همچنان باید برای رشد و سلامت گیاه از کودهای پتاس بالا استفاده کرد. این کود را باید به صورت محلول پاشی استفاده کرد.

کمبود عناصر ماکرو میکرو درگیاهان

• 1 عناصر ماکرو
  • 1.1 علائم کمبود نیتروژن در گوجه فرنگی
  • 1.2 چرا برگها و طوقه گوجه فرنگی ارغوانی رنگ می شوند
  • 1.3 چرا حاشیه برگهای گوجه فرنگی می سوزد
  • 1.4 علایم کمبود کلسیم گوجه فرنگی به چه صورت بروز می کنند
  • 1.5 منیزیم
• 2 علائم کمبود عناصر میکرو
  • 2.1 علادم کمبود آهن گوجه فرنگی به چه صورت بروز می کند؟
  • 2.2 چرا برگهای انتهایی گوجه‌فرنگی کوچک‌تر از حالت معمول هستند
  • 2.3 علائم کمبود منگنز در گوجه‌فرنگی به چه صورت نمایان می‌شود
  • 2.4 چرا برگهای جوان گوجه فرنگی لوله ای می شوند
  • 2.5 چرا بین رگبرگهای گوجه فرنگی منقوطی می‌شود؟
  • 2.6 علائم کمبود بور در گوجه‌فرنگی به چه صورت ظاهر می‌شود؟

عناصر ماکرو

علائم کمبود نیتروژن در گوجه فرنگی

از جمله اختلالات تغذیه‌ای گوجه فرنگی کمبود نیتروژن است. علائم کمبود نیتروژن در گوجه‌فرنگی به صورت زیر ظاهر می شود

در شرایط کمبود نیتروژن برگ‌ها کوچک، ساقه‌ها و شاخه‌های جانبی معمولاً کم تشکیل می‌شود. با کمبود نیتروژن در گوجه‌فرنگی زردی برگ‌های زیرین زودتر ظاهر می‌شود. رنگ سبز مایل به زرد کمبود نیتروژن توأم با رنگ بنفش آنتوسیانین است.

کمبود نیتروژن در گوجه‌فرنگی مانند سیب‌زمینی است ولی رگبرگ‌ها ارغوانی، ساقه رنگ ارغوانی روشن تا تیره، جوانه گل‌ها زرد شده می‌ریزند. میوه‌ها کوچک و سبز روشن می مانند و وقتی برسند قرمز خوشرنگ می‌شوند.

سمیت نیتروژن

مصرف زیاد ازت باعث افزایش رشد رویشی تولید بوته‌های بزرگ، پیچیدن برگ‌ها، افزایش تولید گل و ریزش گلها و کاهش تولید میوه می‌شود زیرا رشد رویشی زیاد از میوه‌دهی جلوگیری می‌کند.

مقادیر زیاد نیتروژن علاوه بر کاهش عملکرد و کیفیت محصول، سبب تشدید آفات و بیماری‌های گیاهی می‌شود. تجمع نیترات در میوه از مهم‌ترین نتایج مصرف اضافی نیتروژن است.

چرا برگها و طوقه گوجه فرنگی ارغوانی رنگ می شوند

کمبود فسفر در گوجه فرنگی

از جمله علائم کمبود فسفر در گوجه‌فرنگی ارغوانی شدن برگ و نیز طوقه گیاه است. علایم کمبود فسفر در گوجه‌فرنگی در فصول سرد بیشتر مشاهده می‌شود.

مصرف اضافی این عنصر در بروز و تشدید کمبود برخی عناصر کم‌مصرف مانند روی و آهن موثر است. مصرف فسفر به صورت سرک در مراحل مختلف رشد توصیه می‌گردد.

مصرف فسفر به صورت کودآبیاری چه در آبیاری قطره‌ای و چه در آبیاری سطحی با استفاده از منابع محلول فسفر مانند اسید فسفریک، مونوآمونیوم فسفات و مونوپتاسیم فسفات در رفع کمبود فسفر گوجه‌فرنگی موثر است.

حساس‌ترین مرحله فسفر سرک برای گوجه‌فرنگی در مرحله پس از استقرار نشا یا مرحله ریشه‌دوانی، مرحله گلدهی و مرحله تشکیل بذر است.

چرا که در این مراحل تامین فسفر کافی برای گیاه بسیار حیاتی است. کود فسفره را بایستی در زمان قبل از کاشت به همراه کود حیوانی در نوارهای کاشت گیاه مصرف نمود.

سمیت فسفر

وجود زیاد فسفر باعث کمبود روی شده و نتیجه آن زرد برگی، پیچیده شدن برگ های پایینی گیاه و از بین رفتن برگها می‌باشد، گلهای کمتری تشکیل شده و عملکرد کاهش می‌یابد

چرا حاشیه برگهای گوجه فرنگی می سوزد

مناسب‌ترین روش تعیین میزان پتاسیم مورد نیاز مزرعه گوجه‌فرنگی بر اساس آزمون خاک است. پتاسیم به گیاه کمک می‌کند تا به سرعت رشد کرده و گل و میوه تولید کند.

پتاسیم به فتوسنتز و مقاومت گیاهان به تحمل در برابر برخی از بیماری‌ها کمک می‌کند. مصرف پتاسیم عمدتاً قبل از کشت صورت می‌گیرد.

با توجه به نیاز گوجه‌فرنگی به پتاسیم در زمان میوه‌دهی و تاثیر آن بر عملکرد و کیفیت محصول مصرف کودهای پتاسیمی نظیر سولفات پتاسیم محلول در آب در این مرحله از رشد گیاه قابل توصیه است.

از جمله علائم کمبود پتاسیم در گوجه‌فرنگی سوختگی حاشیه برگ‌ها است که عمدتاً در برگ‌های پایین قابل مشاهده است. مصرف بیش از حد پتاسیم در بروز کمبود برخی از عناصر از جمله منیزیم گزارش شده است.

پتاسیم موجب رشد متوازن میوه و کاهش ناهنجاری‌های رسیدگی مانند بلیچینگ می‌گردد. کاهش عارضه پوک شدن و پفکی شدن میوه گوجه‌فرنگی، سفتی و افزایش مواد جامد و ماده خشک میوه از جمله اثرات مصرف پتاسیم در گوجه‌فرنگی است.

سمیت پتاسیم

سمیت پتاسیم باعث کاهش جذب کلسیم و بروز پوسیدگی گلگاه می‌شود

علایم کمبود کلسیم گوجه فرنگی به چه صورت بروز می کنند

از جمله اختلالات تغذیه‌ای گوجه فرنگی کمبود کلسیم است، هرچند کمبود کلسیم در گوجه‌فرنگی در خاک‌های آهکی وجود ندارد.

اما بروز سوختگی گلگاه در گوجه‌فرنگی که ناشی از کمبود کلسیم در میوه است در این مناطق مشاهده می‌شود.

شوری خاک، شرایط اقلیمی و نیز مدیریت نامناسب آب آبیاری از مهم‌ترین عوامل موثر در بروز و تشدید کمبود این عنصر غذایی در محصول گوجه‌فرنگی است.

مصرف کودهای کلسیم و به‌خصوص محلول‌پاشی آن در رفع این مشکل موثر می‌باشد.

منیزیم

کمبود منیزیم در کشور شایع نیست چرا که منابع آب و خاک در ایران منیزیم مورد نیاز گوجه‌فرنگی را تامین می‌کند.

در کشت‌های گلخانه‌ای مصرف کودهای منیزیمی شایع است چرا که گوجه‌فرنگی منیزیم دوست است و نیاز به مصرف آن تقریباً بالاست.

منابع کودهای منیزیمی، سولفات و نیترات منیزیم می‌باشد که کود سولفات منیزیم به دلیل ارزانی و فراوانی آن قابلیت استفاده بیشتری دارد و به صورت محلول‌پاشی و مصرف در خاک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

علائم کمبود عناصر میکرو

علادم کمبود آهن گوجه فرنگی به چه صورت بروز می کند؟

کمبود آهن در گوجه فرنگی

علائم کمبود آهن در گوجه فرنگی: برگ‌ها دارای خال‌های قهوه‌ای بوده و برگ‌های جوان زرد هستند، علائم کمبود آهن در گوجه‌فرنگی علائم در نزدیک حاشیه و پایین برگ‌ها مشخص‌تر است.

لبه برگ‌های انتهایی شروع به کلروز کرده و به تمام برگ سرایت می‌کند.

با کمبود آهن در گوجه‌فرنگی ریزترین رگبرگ‌ها در ابتدا سبز می‌مانند، شبکه‌ای از رگبرگ‌های سبز روی بافت زرد برگ ایجاد می‌شود در نهایت برگ کاملا زرد کمرنگ می‌شود ولی نقاط نکروزی مشاهده نمی‌شود.

در مراحل پیشرفته کمبود آهن در گوجه‌فرنگی علائم از برگ‌های انتهایی شروع و به سمت برگ‌های مسن‌تر سرایت می‌کند. رشد متوقف و برگ‌ها کوچک‌تر از حالت عادی می‌شوند و گل‌ها ریزش می‌کنند.

چرا برگهای انتهایی گوجه‌فرنگی کوچک‌تر از حالت معمول هستند

علایم کمبود روی در گوجه‌فرنگی

در صورت بروز علائم کمبود روی برگ‌های مسن و انتهایی کوچک‌تر از حالت عادی است.

نقاط قهوه‌ای و خشکیده زیاد است (بخصوص در دمبرگچه‌ها و بین رگبرگ برگچه‌ها)، دمبرگ به سمت پایین می‌پیچد و برگ‌ها کاملا جمع می‌شوند.

در برگ‌های دارای گیاهان کمبود ، پیچش پهنک برگ، کلفتی و شکنندگی پهنک برگ و حالت اپی‌ناستی (خم شدن برگ به سمت پایین) دیده می‌شود.

در کمبود شدید نکروز سریعاً ظاهر می‌شود و تمام برگ‌ها پژمرده می‌شوند.

علائم کمبود منگنز در گوجه‌فرنگی به چه صورت نمایان می‌شود

کمبود منگنز در گوجه فرنگی

علائم اولیه کمبود منگنز به صورت نقاط قهوه‌ای روی برگ‌های جوان‌تر است که ممکن است به قسمت‌های پیرتر گیاه توسعه یابد و همه گیاه سبز رنگ پریده شود.

رگبرگ‌ها سبز و نواحی بین رگبرگی زرد می‌شوند، نقاط نکروزه در نواحی رنگ پریده ظاهر شده، کلروز آن شدت کمتری در مقایسه با کمبود آهن دارد و برخلاف آن منحصر به برگ‌های جوان نیست.

چرا برگهای جوان گوجه فرنگی لوله ای می شوند

در بین اختلالات تغذیه‌ای گوجه فرنگی می‌توان به کمبود مس اشاره کرد و علائم کمبود مس در گوجه‌فرنگی به صورت زیر ظاهر می‌شوند:

با کمبود مس، لبه برگ‌های میانی جوان‌تر گیاه به صورت لوله‌ای در می‌آید ولی کلروز یا نکروز مشاهده نمی‌شود و رنگ برگ سبز مایل به آبی است.

برگ‌های انتهایی کوچک و سفت شده و می‌پیچد. دمبرگ‌ها به سمت پایین خم می‌شوند، رشد ساقه متوقف می‌شود و در مراحل پیشرفته نقاط نکروز روی رگبرگ‌های وسط و اصلی ظاهر می‌شود.

چرا بین رگبرگهای گوجه فرنگی منقوطی می‌شود؟

علائم کمبود مولیبدن در گوجه‌فرنگی

کمبود مولیبدن باعث می شود برگچه‌های تمامی برگها به شکل منقوط بین رگبرگی و به رنگ زرد مایل به سبز کم رنگ در آید.

لبه‌ها رو به بالا و به شکل ناودان می‌شود کوچک‌ترین رگبرگ‌ها سبز باقی نمی‌مانند، نکروز در نواحی زرد در لبه برگچه‌های بالایی و در نهایت در تمامی برگ‌های مرکب ظاهر می‌شود و چروکیده می‌شود.

در مراحل پیشرفته علائم از برگ‌های مسن به برگ‌های جوان سرایت می‌کند اما برگ‌های لپه‌ای برای مدت طولانی سبز باقی می‌مانند.

علائم کمبود بور در گوجه‌فرنگی به چه صورت ظاهر می‌شود؟

از جمله اختلالات تغذیه‌ای گوجه فرنگی کمبود بور می‌باشد و با کمبود بور علائم زیر در گیاه ظاهر می شود:

با کمبود بر نقطه رشد می‌میرد، گیاه بوته‌ای شده و ساقه‌ها و دمبرگ‌ها ترد و شکننده می‌شوند.

برگ‌های بالایی کلروز بین رگبرگی داشته و برگچه‌ها منقوط می‌شوند کوچک می‌مانند و به سمت پایین خم و بد شکل می شوند.

کوچک‌ترین برگچه ها قهوه‌ای شده و می‌میرند. برگ‌های میانی به رنگ نارنجی مایل به زرد در آمده، رگبرگ‌ها بنفش یا زرد می‌شود. برگ‌های مسن‌تر به رنگ سبز مایل به زرد می‌شود.

نقاط رشد در شاخه‌های جدید جانبی می‌میرند و برگچه‌ها خیلی سست و شکننده می‌شوند.

جهت اطلاع از زمان و نحوه مصرف کود در گوجه‌فرنگی به بخش مدیریت تغذیه مراجعه کنید.

علایم کمبود عناصر غذایی درگیاهان

برنامه تغذیه گوجه فرنگی

برنامه تغذیه پسته

برنامه تغذیه انار

برنامه تغذیه خربزه و طالبی

برنامه تغذیه انگور

برنامه تغذیه پیاز

برنامه تغذیه خیار

برنامه تغذیه ذرت

نقش هر یک از عناصر ماکرو و میکرو در گیاهان به صورت مشخص میباشد و بیش بود یا کمبود هر یک از این عناصر موجب ایجاد مشکلاتی برای گیاهان ما میشود. در ادامه این عناصر را به شما معرفی خواهیم کرد و توضیحات لازمه را خدمت شما عرض میکنی. با ما همراه باشید. (تماس با ما)

عىاصر پر مصرف (ماکرو المنت):

عناصر پر مصرف یا ماکرو المنت یا عناصر میکرو همانطور که از نامش پیداشت جزو عناصر پر مصرف گیاه میباشد. این عناصر شامل: ازت فسفر پتاسیم کلسیم گوگرد و منیزیم میباشد.

ازت:

نیتروژن در گیاه به صورت ترکیبات آلی ولی کم و بیش به شکل نیترات و نیتریت دیده میشود. ازت در ساختمان سلول گیاه به صورت پروتیین و اسید های نوکلِیک و کلروفیل و آنزیم و هورمون ها شرکت دارد. گیاهان در مقابل ازت عکس العمل های زیر را دارند:

• افزایش رشد سبزینه ای
• رشد و نمو و توسعه متعادل اندام ها
• افزایش تولید پروتیین های گیاهی
• افزایش تولید میوه و دانه
• تیره رنگ شدن برگ ها به منظور افزایش کلروفیل

علایم کمبود ازت:

در یک لپه ای ها قسمت میانی پهنک برگ زرد شده و لبه برگ ها سبز باقی میماند. و در دو لپه ای ها تمامی قسمت برگ زرد میشود. به علت کم تحرک بودن ازت معمولا علایم کمبود ازت در گیاهان در برگ های پیر درخت(برگ های پایینی) اتفاق میافتد.

کمبود شدید نیتروژن در لیمو

فسفر:

فسفر در ساختمان سلولی و در بسیاری از فعالیت های حیاتی گیاه دخالت دارد و باعث تسریع در رشد و رسیدن محصول شده و کیفیت محصول را افزایش میدهد.

علایم کمبود فسفر:

در یک لپه ای ها به صورت نواحی یا نقاط قرمز رنگ یا ارغوانی بر روی سطح برگ دیده میشود. و در دو لپه ای ها رگبرگ های مسن قرمز یا ارغوانی میشوند.

کمبود فسفر در گیاهان

پتاسیم:

در ساختمان گیاه وجود ندارد و وجودش بخاطر ساختن بعضی آمینو اسید ها ضروری است. پتاسیم در سنتز و انتقال کربوهیدرات ها و به طور کلی مصرف دی اکسید کربن موثر بوده و برای تشکیل دیواره سلول ضروری است. جذب آب و تعادل جذب عناصر به پتاسیم وابسته است. پتاسیم موجب افزایش کیفیت محصول و راندمان فتوسنتز و مقاومت گیاه در برابر آفات و بیماری ها میشود.

علایم کمبود پتاسیم:

در دو لپه ای ها لبه برگ ها زرد و سپس قهوه ای میشود و در تک لپه ای ها این علایم از نوک برگ شروع میشود.

علایم کمبود پتاسیم در گیاهان

گوگرد:

در ساختمان بعضی از اسید های آمینه و در تشکیل کلروفیل برگ ها نقش دارد.

علایم کمبود:

رگبرگ ها زرد شده ولی بقیه برگ سبز باقی میماند. (درست برعکس علایم کمبود منگنز و منیزیم و آهن)

کمبود گوگرد در گیاهان

کلسیم:

نقش اصلی کلسیم در ساختار دیواره سلولی گیاهان میباشد.

علایم کمبود کلسیم:

علایم در برگ های جوان گیاه نمایان است که رنگ سبز آنها مایل به زرد میشوند. و برگ های جوان چروکیده میشوندو باز نمیشوند و در کنار برگ ها پیچیدگی ظاهر میشود.

کمبود کلسیم در گیاهان

منیزیم:

در مرکز مولکول های کلروفیل و به صورت پکتات منیزیمدر ساختمان دیواره سلول وجود دارد. (محصولات)

علایم کمبود:

در برگ های مسن دیده میشود. فواصل بین رگبرگ ها زرد و رگبرگ ها سبز باقی میمانند.

کمبود منیزیم در گیاهان

عناصر میکرو:

عناصر میکرو یا ریز مغذی یا کم مصرف عناصری هستند که نسبت به عناصر ماکرو کمتر مورد نیاز گیاه میباشند. اما به این معنی نیست که نبودشان مشکلی نداشته باشد. همانند عناصر متکرو کمبود عناصر میکرو هم موجب ایجاد مشکلاتی برای گیاه میشود و به هیچ عنوان نباید از مصرف آن ها در طول دوره رشد خودداری کنیم.

آهن و منگنز:

منگنر در بعضی از سیستم های آنزیمی برای تولید پروتیین دخالت دارد و آهن در ساختمان بعضی آنزیم ها و تولید کلروفیل دخالت دارد. آهن در فتوسنتز و تنفس گیاه هم نقش موثر دارد.

علایم کمبود:

رگبرگ ها سبز باقی میمانند ولی فواصل بین آن ها زرد میشود.

روی:

در سیستم آنزیمی و اکسین و پروتیین و عمل تنفس نقش دارد.

علایم کمبود:

باریک و ضعیف شدن برگ ها که گاهی لکه هایی بر روی برگ مشاهده میشود.

مس:

وظیفه مس در ساختما آنزیم هاست و علایم کمبود آن سبز ماندن رگبرگ ها و زرد شدن فواصل رگبرگ ها میباشد.

بر:

برای تقسیم سلولی و جوانه زدن دانه گرده و انتقال بعضی هورمون ها و حرکت قند میباشد. در حالت کمبود غنچه ها رشد ننموده و در نتیجه برگ ها کوچک و ضعیف میشود.

عناصر ماکرو (پرمصرف) و عناصر میکرو (کم مصرف یا ریز مغذی )

عناصر ماکرو (پرمصرف) و عناصر میکرو (کم مصرف یا ریز مغذی )

🔹بطور کلی گروهی از عناصر خاص در جدول تناوبی عناصر، مورد نیاز تمامی گیاهان می باشند که در دوره های مختلف رشد گیاهی به مصرف گیاه می رسند. میزان مورد نیاز این عناصر در گیاهان مختلف متفاوت است، اما به طور کلی از نظر میزان استفاده گیاهان از این عناصر، به دو دسته ماکروالمنت یا عناصر پر مصرف و میکرو المنت یا الیگو المنت یا عناصر کم مصرف تقسیم بندی می شوند.
تفاوت عناصر کم مصرف و پرمصرف نه در تعداد دفعات مصرف بلکه در میزان مصرف آنهاست. بسیاری به اشتباه تصور می کنند، عنصر کم مصرف را باید به دفعات کم ولی به مقدار زیاد استفاده کرد، در صورتی که عکس این موضوع صادق است. یعنی در تغذیه گیاه، هر وقت ازت یا فسفر به گیاه داده شد، لازم است از کود آهن هم استفاده شود ولی به مقدار بسیار کمتر (کشت هیدروپونیک)

✔️ماکرو المنت های(عناصر پر مصرف) مورد نیاز گیاه:

1⃣ ازت:
✅اثرات مفید :
در رشد رویشی گیاه موثر است،ازدیاد کود ازت موجب کاهش رشد زایشی گیاه و ریزش گل می شود.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود ارت موجب زردی برگهای پیر و افت رشد رویشی گیاه میگردد.در اثر گسترش،به تدریج برگهای بالایی نیز زرد میشوند.

2⃣ فسفر
✅اثرات مفید :
فسفر در ریشه زایی و توسعه ریشه نقش عمده دارد، علت کمبود فسفر معمولا PH بالای خاک ذکر می گردد.
☑️علائم کمبود :
در اثر کمبود این عنصر برگهای جوان گیاه کوچک شده و جوانه انتهایی ضعیف میگردد،در نتیجه گیاه از رشد خوبی برخوردار نخواهد بود.

3⃣ پتاسیم :
✅اثرات مفید :
نقش این عنصر در گلدهی تلقیح گل و میوه دهی،و مقاومت در برابر بیماری ها می باشد.
☑️علائم کمبود :
در اثر کمبود این عنصر حاشیه برگهای پایین زرد شده و به مرور می سوزد و به سمت بالا گسترش میابد.

4⃣ گوگرد :
✅اثرات مفید :
نقش اصلی گوگرد در تنظیم PH خاک و اسیدی کردن آن است.این عنصر به صورت گاز SO2 نیز توسط گیاه جذب میگردد،میتوان از این عنصر در خاکهای آهکی به منظور کم کردن PHخاک استفاده کرد.این عنصر با عنصر (میکرو) مولیبدن رقابت دارد.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود،مانند عنصر ازت است با این تفاوت که علائم در برگهای جوان و بالایی ظهور می کند.
5⃣ منیزیم :
✅اثرات مفید :
منیزیم در ساختار کلروفیل حضور دارد،همچنین در انتقال انرژی نیز نقش دارند.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود،بصورت زردی برگهای پایینی رخ میدهد در حالی که رگبرگها سبز هستند،در صورت ادامه کمبود،بصورت لکه های نکروزه درامده و برگها به طرف بالا جمع شده و حالت فنجانی میگیرند.

6⃣کلسیم :
✅اثرات مفید :
کلسیم در ساختار دیواره سلولی گیاه نقش عمده دارد،با شست و شوی زیاد از دسترس گیاه خارج میشود،بنابراین در خاکهای شنی کمبود بیشتری دیده میشود.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود به صورت لکه های نقره ای رنگ بین رگبرگها مشاهده میگردد.

✔️میکروالمنت های مورد نیاز گیاه (عناصر کم مصرف)

1⃣ آهن :

✅اثرات مفید :
در متابولیسم،فتوسنتز و تنفس نقش مهمی دارد،آهن با منگنز اثر جذب رقابتی دارد.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود آهن مانند علائم کمبود منیزیم میباشد،با این تفاوت که علائم کمبود آهن در برگهای بالایی مشاهده میگردد.
2⃣ منگنز :

✅اثرات مفید :
نقش این عنصر در فتوسنتز و تبادل هیدروکربن ها و ازت میباشد،در PHپایین جذب می گردد.
☑️علائم کمبود :
برگهای پایین رنگ پریده شده و به مروز زمان به بالا گسترش میابد.

3⃣ روی :

✅اثرات مفید :
نقش روی در تبادل انرژِ و مواد مختلف و هیدروکربن ها است.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود روی شامل ظهور لکه های بین رگبرگی میباشد.
4⃣ مولیبدن :

✅اثرات مفید :
این عنصر در تبادل مواد نقش دارد،با پایین آمدن PH خاک جذب آن بالا می رود،همچنین وجود عنصر فسفر جذب مولیبدن را زیاد میکند.
☑️علائم کمبود :
کمبود مولیبدن به ندرت مشاهده شده است.

5⃣ مس :

✅اثرات مفید :
مس در تولید پروتئین گیاهی نقش دارد.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود این عنصر نیز به ندرت مشاهده میگردد،رنگ برگها به رنگ شبز روشن متمایل به برنزه درامده و حاشیه برگها به پایین خم می گردد.
6⃣ بور :

✅اثرات مفید :
در تلقیح گل و رشد ریشه موثر است.
☑️علائم کمبود :
علائم کمبود بصورت زردی در نوک برگهای جوان مشاهده میگردد.

به جز عناصر ماکرو و میکروی فوق،عناصر اکسیژن،کربن و هیدروژن نیز جز ماکروالمنت ها محسوب می گردند، که گیاه آنها را از طریق هوا تامین می کند (البته اکسیژن هم از طریق آب،هم هوا و هم خاک تامین می شود)